Ocena:
W recenzjach podkreślono, że książka „The Meiji Restoration” autorstwa Williama Beasleya jest kompleksowym i dobrze napisanym opisem złożonego okresu w historii Japonii. Chociaż skutecznie obejmuje ona znaczące zmiany polityczne i społeczne w okresie Bakumatsu i Restauracji Meiji, niektórzy czytelnicy uznali ją za trudną w nawigacji ze względu na dużą liczbę postaci i zawiłe szczegóły.
Zalety:⬤ Kompleksowe omówienie okresu Bakumatsu i restauracji Meiji z japońskiej perspektywy.
⬤ Wciągający i przejrzysty styl pisania, który utrzymuje zainteresowanie czytelników.
⬤ Wysokiej jakości fizyczne wydanie książki.
⬤ Dostarcza istotnych informacji na temat mobilności społecznej i zmian klasowych w Japonii.
⬤ Pomaga w badaniach akademickich (np. pracach magisterskich).
⬤ Trudność w śledzeniu licznych postaci i ich powiązań ze względu na podobieństwo imion.
⬤ Niektórzy czytelnicy uznali książkę za nieco przestarzałą i kosztowną.
⬤ Narracja może stanowić wyzwanie dla czytelników niezaznajomionych z historią Japonii.
⬤ W jednej z recenzji wspomniano o problemie sprzedawcy dotyczącym stanu książki (zapach cygar).
(na podstawie 9 opinii czytelników)
Meiji Restoration
Po pierwsze, istnieją pytania dotyczące roli i względnego znaczenia czynników wewnętrznych i zewnętrznych we wzorcu wydarzeń. Czy działania mocarstw zachodnich wywołały w Japonii zmiany, które w przeciwnym razie nie miałyby miejsca? A może jedynie przyspieszyły proces, który już się rozpoczął? Podobnie, czy cywilizacja zachodnia nadała nowy kierunek japońskiemu rozwojowi, czy też jedynie dostarczyła zewnętrznych form, poprzez które mogły zamanifestować się rdzenne zmiany? Czy była to matryca, czy tylko lista zakupów?
Po drugie, jak dalece ewolucja współczesnej Japonii była w pewnym sensie "nieunikniona"? Czy główne cechy społeczeństwa Meiji były już ukryte w reformach Tempo, czekając jedynie na odpowiedni bodziec, który je urzeczywistni? Mówiąc wężej, czy charakter instytucji Meiji był zdeterminowany przez skład społeczny ruchu anty-Tokugawa, czy też wynikał z sytuacji, która ukształtowała się dopiero po obaleniu Bakufu? Ma to na celu postawienie problemu relacji między codzienną polityką a długoterminowymi zmianami społeczno-gospodarczymi. Można argumentować, parafrazując Toyamę, że kontrowersje polityczne dotyczące spraw zagranicznych dostarczyły środków, dzięki którym podstawowe czynniki społeczno-ekonomiczne stały się skuteczne.
Można też powiedzieć, wraz z Sakatą, że znaczenie zmian społeczno-gospodarczych polega na tym, że pomogły one zdecydować o sposobie, w jaki opracowano zasadniczo polityczne konsekwencje kwestii zagranicznej. Różnica akcentów jest znacząca.
Wreszcie, czy ostatni historycy, w swoim zaabsorbowaniu innymi kwestiami, stracili z oczu coś ważnego w swoim względnym zaniedbaniu idei qua idee? Czy powinniśmy przestać traktować lojalność wobec cesarza jako przejaw czegoś innego? W końcu ludzie, których działania są przedmiotem naszych badań, traktowali tę lojalność wystarczająco poważnie, z pewnością jako narzędzie polityki, jeśli nie jako artykuł wiary.
