Przywracanie dumy

Opinie czytelników

Recenzje prezentują podzielone spojrzenie na książkę. Niektórzy czytelnicy uważają ją za potężną i wnikliwą dla rozwoju osobistego, szczególnie w odniesieniu do koncepcji uzasadnionej miłości własnej. Inni krytykują ją jako długą i nieuzasadnioną opinię, która nie dostarcza znaczących treści, uznając ją za stratę czasu.

Książka jest chwalona za potężne przesłanie dotyczące osobistej doskonałości i miłości własnej. Czytelnicy docenili wykorzystanie przez autora przykładów, takich jak Malcolm X, aby zilustrować znaczenie uzasadnionej dumy. Mówi się, że książka prowokuje do przemyśleń na temat wewnętrznych konfliktów i rozwoju osobistego.

Krytycy opisują książkę jako rozwlekłą i pozbawioną prawdziwej naukowej głębi, nazywając ją zwykłą tyradą. Niektórzy recenzenci uważają, że przedstawia ona błędne argumenty dotyczące dumy i twierdzi, że oferuje niewiele przydatnych informacji związanych ze szczęściem lub manierami. Niektórzy nawet odradzają jej lekturę, określając ją jako stratę czasu.

(na podstawie 4 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Restoring Pride

Zawartość książki:

Pomysły przedstawione w Restoring Pride wydadzą się wielu czytelnikom elitarne. To dlatego, że takie są.

Richard Taylor odrzuca popularny pogląd, że wszyscy ludzie są równi, zamiast tego przyjmując ideę, że niektórzy ludzie są po prostu lepsi od innych jako istoty ludzkie. Ich wyższość nie ma nic wspólnego z klasą, władzą czy bogactwem; są lepsi, ponieważ są utalentowani i w pełni wykorzystali swoje dary. Taylor nie stara się być politycznie poprawny i nie przeprasza; wyjaśnia, co to znaczy być kimś więcej niż normalnym i zachęca ludzi do wykorzystania swojego potencjału.

Duma, według Taylora, to uzasadniona miłość do samego siebie za osiągnięcie osobistej doskonałości.

Ludzie, którzy wykorzystują swoje naturalne dary do znaczących i trwałych osiągnięć, mają prawo być z siebie dumni. Co więcej, praktycznie każdy jest w jakiś sposób utalentowany.

Niektórzy ludzie szlifują swoje talenty i doskonalą się, podczas gdy inni podążają ścieżkami, które są łatwe, przyjemne i powszechne. Ludzie, którzy nie pielęgnują i nie doskonalą swoich talentów, którzy robią tylko to, czego się od nich oczekuje, marnują swoje życie. Wszyscy mamy dary i musimy je zidentyfikować i doskonalić się w obszarach, w których jesteśmy utalentowani.

Innymi słowy, dowiedz się, w czym jesteś dobry... i rób to. Ludzie ponadprzeciętni, ludzie, którzy są słusznie dumni, nie przejmują się tym, co myślą o nich inni, ale tym, jak mierzą się we własnych oczach.

Sami są dla siebie najbardziej wymagającymi sędziami. Chociaż dumni ludzie stawiają własne standardy wyżej i ustanawiają własne zasady surowsze niż te, którym inni mogliby ich poddać, istnieje zasada postępowania, która musi kierować ich relacjami z innymi ludźmi: bądź uprzejmy.

Jeśli będą przestrzegać tej maksymy w kontaktach z przyjaciółmi lub nieznajomymi, z wielkimi i potężnymi ludźmi lub ludźmi nieznanymi, nie będą potrzebować żadnych innych zasad dobra i zła. Definicja dumy według Taylora nie pozostawia miejsca na zarozumiałość. Uważa on, że arogancja i egocentryzm nie mają miejsca w życiu ludzi dumnych.