Przywódcy oddziałów szturmowych. Tom 1: Oberster Sa-Fhrer, Sa-Stabschef i Sa-Obergruppenfhrer (B - J)

Opinie czytelników

Książka stanowi kompleksowe studium starszych przywódców hitlerowskich oddziałów szturmowych, SA, oferując dogłębne biografie i bogactwo informacji. Chociaż treść jest bardzo chwalona za badania i szczegóły, cierpi z powodu słabej jakości produkcji, zwłaszcza reprodukcji fotograficznych.

Bogate informacje, obszerne badania i szczegóły, zawiera rzadkie i niepublikowane fotografie, dobre zarówno dla zwykłych czytelników, jak i historyków, dobrze skonstruowane i łatwe do odczytania.

⬤ Słaba jakość produkcji, zwłaszcza w przypadku reprodukcji zdjęć
⬤ wiele obrazów wygląda jak fotokopie
⬤ niskiej jakości papier
⬤ niektórzy czytelnicy uważali, że cena książki jest zawyżona, biorąc pod uwagę jej jakość.

(na podstawie 19 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Leaders of the Storm Troops. Volume 1: Oberster Sa-Fhrer, Sa-Stabschef and Sa-Obergruppenfhrer (B - J)

Zawartość książki:

W jaki sposób urodzony w Austrii odmieniec, który nigdy nie awansował w służbie wojskowej wyżej niż do stopnia kaprala, osiągnął panowanie nad Niemcami i większością Europy? Wiele z tych wątpliwych zasług można przypisać działaniom jego najwcześniejszej armii paramilitarnej, Sturmabteilungen (SA, Oddziały Szturmowe), i ludziom wybranym przez Fuhrera do jej dowodzenia. Niniejsza seria analizuje życie i karierę tych ludzi, przy czym pierwszy tom obejmuje 49 oficerów, z których 35 było, podobnie jak ich przywódca, weteranami I wojny światowej, którzy znaleźli się oszołomieni, gorzko rozczarowani, aw wielu przypadkach bezrobotni i pozbawieni środków do życia po czteroletnich zmaganiach.

Chętnie szukali możliwości powrotu do munduru, walczyli z wrogami partii nazistowskiej na ulicach międzywojennych Niemiec, a ich wysiłki zostały nagrodzone zdradą ich własnego przywódcy, który zasadniczo zdekapitował SA na rzecz podległej mu formacji, SS Heinricha Himmlera, w "nocy długich noży" (30 czerwca -1 lipca 1934 r.). Ale SA nie skończyła się wraz z tym druzgocącym ciosem i pomimo utraty prestiżu i władzy miała odgrywać ważną rolę w szkoleniu wojskowym i bezpieczeństwie wewnętrznym w granicach Rzeszy i poza nią. Podczas II wojny światowej wielu jej przywódców miało za zadanie administrować okupowanymi terytoriami i reprezentować Niemcy jako ambasadorzy w innych krajach Osi.

Jeszcze inni, mężczyźni wszystkich stopni SA, służyli indywidualnie jako członkowie niemieckich sił zbrojnych, dziesiątki tysięcy z nich straciło życie na wszystkich frontach, a wielu z nich otrzymało najwyższe odznaczenia za odwagę i przywództwo. Opierając się głównie na współczesnej dokumentacji, w tym na oficjalnych aktach personalnych tych ludzi, Michael Miller i Andreas Schulz opracowali pierwsze dogłębne studium korpusu przywódczego SA, serię mającą na celu dostarczenie jak najpełniejszego obrazu hauptamtlicher (pełnoetatowych, aktywnie służących) i ehrenamtlicher (honorowych) SA-Fuhrera.