Przywiązanie, trauma i leczenie: Zrozumienie i leczenie zaburzeń przywiązania u dzieci, rodzin i dorosłych

Opinie czytelników

Książka jest postrzegana jako cenne źródło wiedzy na temat przywiązania, szczególnie dla osób pracujących z dziećmi z zaburzeniami przywiązania. Otrzymała ona pozytywne opinie od doradców i praktyków w tej dziedzinie. Istnieją jednak obawy dotyczące kontroli jakości fizycznej książki, z takimi kwestiami, jak brakujące strony i brak spisu treści.

⬤ Zapewnia pomocne informacje dla rodziców zastępczych i adopcyjnych
⬤ cenne dla doradców zajmujących się kwestiami przywiązania
⬤ pozytywnie wpływa na wspierające praktyki doradcze.

Słaba fizyczna kontrola jakości, taka jak brakujące strony i brak spisu treści.

(na podstawie 5 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Attachment, Trauma, and Healing: Understanding and Treating Attachment Disorder in Children, Families and Adults

Zawartość książki:

W pełni zaktualizowane i rozszerzone wydanie klasycznego tekstu Levy'ego i Orlansa zapewnia kompleksowy przegląd teorii przywiązania, tego, jak manifestują się problemy z przywiązaniem i jak można je leczyć.

Książka obejmuje ocenę i diagnozę skoncentrowaną na przywiązaniu, specjalistyczne szkolenia i edukację dla opiekunów, leczenie dzieci i opiekunów oraz programy wczesnej interwencji i profilaktyki dla rodzin wysokiego ryzyka. Autorzy wyjaśniają swoje unikalne modele "korekcyjnej terapii przywiązania" i "korekcyjnego rodzicielstwa przywiązania" oraz dostarczają praktycznych wskazówek dotyczących celów i technik dla klinicystów pracujących z maltretowanymi i zaburzonymi przywiązaniem dziećmi i rodzinami. Drugie wydanie uwzględnia postępy w dziedzinie psychologii dziecka i rodziny, które miały miejsce od czasu pierwszego wydania książki w 1998 roku, z istotnymi nowymi rozdziałami na temat neurobiologii interpersonalnej, leczenia dorosłych i par oraz zastosowania psychologii pozytywnej.

Przejrzysty, autorytatywny i zorientowany na umiejętności, jest to niezbędny przewodnik po przywiązaniu dla psychologów, pracowników socjalnych, klinicystów, a także rodziców zastępczych i adopcyjnych.