Przyszły mormon: Eseje z teologii mormońskiej

Opinie czytelników

Recenzenci wspólnie chwalą „Przyszłego mormona” Adama Millera za jego prowokujące do myślenia spostrzeżenia na temat teologii mormońskiej i jej wyzwań dla tradycyjnych perspektyw. Czytelnicy doceniają głębię dyskusji i zachętę do angażowania się w złożone koncepcje, choć niektórzy uważają, że niektóre rozdziały są trudne do zrozumienia. Istnieje wyraźny podział w doświadczeniach czytelników, z których niektórzy twierdzą, że wywołało to głęboką refleksję, podczas gdy inni wyrazili rozczarowanie językiem technicznym i głębią filozoficzną.

Oferuje głęboki wgląd w doktrynę mormonów, zachęca do przemyślanego zaangażowania się w teologię, stymuluje nowe pomysły, jest przystępna w porównaniu z poprzednimi pracami, sprzyja dyskusjom na temat kluczowych pojęć religijnych i podkreśla znaczenie łaski.

⬤ Niektóre rozdziały są trudne do zrozumienia, potencjalnie wykluczając czytelników niezaznajomionych z koncepcjami teologicznymi
⬤ mieszane poziomy zaangażowania (niektóre rozdziały chwalone, inne krytykowane jako słabe)
⬤ obawy dotyczące mieszania idei filozoficznych z doktryną
⬤ niektórzy czytelnicy czuli się wyobcowani przez interpretację mormonizmu przez autora.

(na podstawie 15 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Future Mormon: Essays in Mormon Theology

Zawartość książki:

Mam trójkę dzieci, dziewczynkę i dwóch chłopców. Nasze światy nakładają się na siebie, ale już teraz nie są takie same.

Ich światy, światy, które wypełnią, już odchodzą od mojego. Ich przyszłość jest już wciśnięta w naszą teraźniejszość. Jest to zarówno krzepiące, jak i przerażające.

Tak wiele z naszego świata zasługuje na to, by go opuścić.

Tak wiele z niego zasługuje na złomowanie i recykling. Ale również to mnie przeraża.

Martwię się, że wiele z tego, co miało dla mnie największe znaczenie w tym świecie - w szczególności mormonizm - może być dla nich w dużej mierze niezrozumiałe. Ten problem nie jest nowy, ale nieustannie naglący. Każde pokolenie musi zaczynać od nowa.

Każde pokolenie musi wypracować swoje własne zbawienie. Każde pokolenie musi żyć własnym życiem, myśleć własnymi myślami i otrzymywać własne objawienia. A jeśli mormonizm nadal będzie miał znaczenie, stanie się tak dlatego, że oni, zamiast odchodzić, będą chcieli być mormonami od nowa.

Podobnie jak nasi dziadkowie, jak nasi rodzice i jak my, będą musieli przemyśleć całą tradycję, od góry do dołu, od samego początku, i uczynić ją swoją własną, aby na nowo ucieleśnić Chrystusa w tym przemijającym świecie. W stopniu, w jakim możemy pomóc, naszym zadaniem jest modelowanie tej pracy w miłości, a następnie oferowanie im narzędzi, surowców i przestrzeni, aby mogli to zrobić sami.

Niniejsze eseje są skromnym wkładem w tym duchu, apologetyką czasu przyszłego przeznaczoną dla przyszłych mormonów. Mam nadzieję, że modelują one przemyślane i kreatywne zaangażowanie w idee mormońskie, jednocześnie szkicując, bez zobowiązań, możliwe kierunki przyszłego myślenia.