Ocena:
Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 2 głosach.
The Future of Post-Human Language: A Preface to a New Theory of Structure, Context, and Learning
W jakim stopniu istnieje uniwersalna struktura, wrodzona lub nie, języka do nauki? Czy też odwrotnie, nauka języka opiera się głównie na kontekście? I w końcu, czy sama natura języka ogranicza nasz świat mentalny - tak, że granice mojego języka oznaczają granice mojego świata lub, mówiąc inaczej, stanowią więzienie języka? W przeciwieństwie do konwencjonalnej mądrości utrzymywanej przez wielu w historii, wszystkie te pozornie wiarygodne poglądy są wysoce mylące, do tego stopnia, że w konwencjonalnej debacie brakuje czegoś istotnego, tak że natura uczenia się musi być jeszcze bardziej kompleksowo i systematycznie rozumiana. Nie oznacza to jednak, że literatura z zakresu badań nad językiem (i innych pokrewnych dziedzin) istniejąca do tej pory w historii to wiele hałasu o nic.
W rzeczywistości wiele można się nauczyć z różnych podejść teoretycznych w literaturze. Zaletą tej książki jest przedstawienie alternatywnego (lepszego) sposobu rozumienia natury uczenia się, zwłaszcza (choć nie tylko) w odniesieniu do języka - który, choć obejmuje różne poglądy w literaturze, ostatecznie przekracza je wszystkie, z wykorzystaniem języka, a także poza nim.
To badanie może brzmieć akademicko, ale ma ogromne implikacje nie tylko dla wąskiej troski o naturę języka, ale także, co ważniejsze, dla szerszej troski o naturę myślenia, odczuwania i działania w uczeniu się, zarówno przy użyciu języka, jak i poza nim. Jeśli to prawda, ta przełomowa praca zasadniczo zmieni sposób, w jaki myślimy, nie tylko o naturze języka, w niewielkim sensie - ale także o naturze uczenia się, z wykorzystaniem języka, a także poza nim, z połączonych perspektyw umysłu, natury, społeczeństwa i kultury, dla ludzkiej przyszłości i tego, co pierwotnie nazwałem jej postludzkim losem, w szerokim sensie.