Przyszłość była tutaj

Opinie czytelników

Książka zawiera szczegółowe omówienie komputera Amiga, jego historycznego znaczenia i innowacji technologicznych. Czytelnicy z doświadczeniem w informatyce lub programowaniu docenią jej techniczną głębię, a nostalgia za entuzjastami Amigi zwiększy jej atrakcyjność. Książka może jednak stanowić wyzwanie dla zwykłych czytelników ze względu na techniczny żargon i powtarzające się treści dotyczące niepowodzeń Commodore.

Dogłębne szczegóły techniczne, nostalgiczna wartość dla fanów Amigi, dobrze zbadana, wspiera zrozumienie wpływu Amigi na komputery, zawiera interesujący kontekst historyczny i osiągnięcia techniczne.

Ograniczona zawartość historyczna, koncentrująca się głównie na Jacku Tramielu, może być zbyt techniczna i nudna dla zwykłych czytelników, niektóre sekcje wydają się powtarzalne, długie opisy mogą zmniejszyć ogólne zaangażowanie, a redakcja wymaga poprawy.

(na podstawie 62 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

The Future Was Here

Zawartość książki:

Odkrywanie często pomijanej historii i innowacji technologicznych pierwszego na świecie prawdziwego komputera multimedialnego.

Dawno temu, w 1985 roku, komputery osobiste występowały w dwóch ogólnych kategoriach: przyjazne, dziecinne maszyny do gier używane do zabawy (czego przykładem są produkty Atari i Commodore); oraz nudne, beżowe pudełko dla dorosłych używane w biznesie (czego przykładem są produkty IBM). Maszyny do gier stały się fascynującymi platformami technicznymi i artystycznymi, które miały ograniczoną użyteczność w świecie rzeczywistym. Produkty IBM były użyteczne, z niewielkim naciskiem na estetykę i bez nacisku na zabawę. W tym rozdwojonym środowisku komputerowym pojawiła się Commodore Amiga 1000. Ten komputer osobisty oferował paletę 4096 kolorów, bezprecedensowe możliwości animacji, czterokanałowy dźwięk stereo, możliwość uruchamiania wielu aplikacji jednocześnie, graficzny interfejs użytkownika i potężny potencjał przetwarzania. Był to, jak pisze Jimmy Maher w książce The Future Was Here, pierwszy na świecie prawdziwie multimedialny komputer osobisty.

Maher argumentuje, że zdolność Amigi do przechowywania i wyświetlania kolorowych fotografii, manipulowania wideo (dając amatorom dostęp do profesjonalnych narzędzi) i korzystania z nagrań rzeczywistego dźwięku była zalążkiem przyszłości mediów cyfrowych: aparatów cyfrowych, Photoshopa, odtwarzaczy MP3, a nawet YouTube, Flickr i blogosfery. Maher analizuje różne aspekty platformy - od Deluxe Paint przez AmigaOS po Cinemaware - w każdym rozdziale, tworząc portret platformy i społeczności, które ją otaczały. Oczywiście Maher przyznaje, że Amiga nie była idealna: na przykład komponent DOS systemów operacyjnych był niezgrabny i źle dopasowany, a awarie często towarzyszyły próbom wielozadaniowości. Firma Commodore zbankrutowała w 1994 roku. Jednak przez kilka lat techniczne zalety Amigi były wykorzystywane przez inżynierów, programistów, artystów i innych do przesuwania granic i przekształcania kultury komputerowej.