Przystosowanie do rewolucji: Północna szyja Wirginii w erze transformacji, 1760-1810

Opinie czytelników

Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 2 głosach.

Oryginalny tytuł:

Accommodating Revolutions: Virginia's Northern Neck in an Era of Transformations, 1760-1810

Zawartość książki:

Accommodating Revolutions odnosi się do kontrowersji, która od dawna istnieje wśród historyków XVIII-wiecznej Ameryki i Wirginii - stopnia, w jakim wewnętrzny konflikt i / lub konsensus charakteryzowały społeczeństwo epoki rewolucji. W szczególności podkreśla złożone i często samobójcze działania i decyzje dysydentów i innych nieelitarnych grup. Skupiając się na małym, ale znaczącym regionie, Tillson wyjaśnia wiele powiązanych ze sobą źródeł konfliktów, które nękały rewolucyjną Wirginię, ale także wyjaśnia, dlaczego ostatecznie tak niewiele się zmieniło.

Tillson przygląda się bogatej i potężnej, ale niespokojnej elicie plantatorskiej, która obejmowała tak wybitnych ludzi jak George Washington, Richard Henry Lee, Landon Carter i Robert Carter. Pod koniec XVIII i na początku XIX wieku szlachta z północnej szyi stawiała czoła nie tylko sprzecznościom w ideałach kulturowych i wzorcach zachowań w ich własnym życiu, ale także chronicznej wrogości ich biedniejszych białych sąsiadów, wynikającej z różnorodnych lokalnych kwestii gospodarczych i politycznych. Niepewność ta była dodatkowo potęgowana przez zmiany w systemie niewolnictwa Afroamerykanów oraz rosnącą rolę szkockich kupców i ich agentów z Wirginii w sprzedaży tytoniu z Chesapeake. Przez pewien czas wstrząsy związane z wojną o niepodległość Stanów Zjednoczonych i mniej więcej równoczesnym powstaniem dynamicznych, rasowych ewangelicznych ruchów religijnych groziły wzrostem powszechnego niezadowolenia do punktu przytłoczenia władzy politycznej i hegemonii kulturowej szlachty. Ostatecznie jednak istniejący porządek przetrwał w zasadzie nienaruszony. Po części stało się tak dlatego, że przywódcy regionu znaleźli sposoby na ograniczenie i dostosowanie się do groźnych wydarzeń i wzorców zmian, w dużej mierze poprzez wykorzystanie tradycyjnych apeli społecznych i politycznych, które dobrze im służyły przez dziesięciolecia.

Jednak po części było tak również dlatego, że zwykli mieszkańcy północnej szyi - w tym wielu przywódców ruchów wojennych i religijnych - świadomie lub nieświadomie dostosowali się zarówno do wzorców zmian gospodarczych przekształcających ich świat, jak i do tradycyjnych ideałów elity, a tym samym nie byli w stanie wyartykułować ani zaakceptować alternatywnej wizji przyszłości regionu.