Przypomnienie o głodzie i skrzydłach

Opinie czytelników

Zbiór poezji Jane Ebihary „A Reminder of Hunger and Wings” jest chwalony za głęboki język, emocjonalną głębię i przystępność. Czytelnicy uważają, że jej obrazy zapierają dech w piersiach, a tematy żałoby i powrotu do zdrowia silnie rezonują. Zbiór opisywany jest jako „smukły klejnot”, który zachęca do wielokrotnego czytania.

⬤ Wysoko chwalony za piękne i głębokie obrazy
⬤ dostępny dla szerokiego grona czytelników, zwłaszcza tych, którzy mają do czynienia ze stratą
⬤ sugestywne tematy życia, śmierci, żałoby i uzdrowienia
⬤ język jest starannie opracowany i zachęcający
⬤ zachęca do refleksyjnego ponownego czytania.

Niektórzy recenzenci nie wspomnieli o konkretnych wadach, ale potencjalnym minusem może być to, że tematyka żałoby może być zbyt ciężka dla niektórych czytelników; również ci, którzy szukają bardziej uproszczonego stylu poezji, mogą uznać głębię za wyzwanie.

(na podstawie 7 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

A Reminder of Hunger and Wings

Zawartość książki:

Recenzja „A Reminder of Hunger and Wings” Jane Ebihary zaczyna się w dzieciństwie od „jej pierwszego wspomnienia / tego / cichego buntu”. Kolejne wiersze szczegółowo opisują podróż przez czas i stratę.

Mówią o nadziei i liczą się ze smutkiem. Wiersze te są zręcznie wykonane z dbałością o linię, obraz i dźwięk. Skompresowane i przekonujące, wypełnione metaforą i znaczeniem, odzwierciedlają bogactwo zbadanego i zrealizowanego życia.

Ebihara tworzy dla swoich czytelników (podobnie jak pająk w wierszu „The Poet Watches a Spider”) głębokie i nieodparte poczucie „cudu z niedostatku”. Adele Kenny, redaktorka poezji, Tiferet JournalWiersze w A Reminder of Hunger and Wings przekazują spokój, jak w ciszy natury, ale także szepczą „wciąż”, jak w wytrwałości.

Wiersze Ebihary przypominają nam, że całe światło może być „kawałkiem zimowego światła”, że „poranek i tak nadchodzi”, nawet jeśli „czasami tak / kończy się / wiersz miłosny”. Ale to, co trwa najpilniej, to głos Ebihary przypominający nam, że czasami wiersze, podobnie jak sny, „po prostu wskazują / na miejsce, w którym ścieżka / kiedyś była”. RG Evans, autor The Holy BothW A Reminder of Hunger and Wings wiersze Ebihary przyciągają nas swoim cichym pięknem, subtelną muzyką i zręcznie oddanymi obrazami.

Podobnie jak listopadowy ogrodnik, „którego palce poruszają się / lekkie jak uderzenia skrzydeł” w „poszukiwaniu piękna, które już się skończyło”, wiersze te oddają przejmujący smutek, pamięć i odwagę, by „uwolnić teraz kruchy kwiat”. Priscilla Orr, autorka Losing the Horizon