Ocena:
Recenzje książki „Belonging” podkreślają jej głęboki emocjonalny i duchowy wpływ, a wielu czytelników opisuje ją jako transformujące i głęboko łączące doświadczenie. Poetyckie pisarstwo autora silnie rezonuje z tymi, którzy czuli wyobcowanie lub brak przynależności, oferując wgląd w osobiste i rodowe powiązania. Jednak niektóre krytyki koncentrują się na obawach dotyczących perspektyw autora na relacje rodzinne i zachęcaniu do zerwania więzi, sugerując raczej potrzebę rozwiązania niż rozłączenia.
Zalety:⬤ Głęboko oddziałująca i transformująca, rezonująca z czytelnikami na poziomie emocjonalnym i duchowym.
⬤ Piękny poetycki tekst, który wywołuje silne uczucia i refleksje.
⬤ Zapewnia zniuansowane zrozumienie przynależności i samoakceptacji.
⬤ Wielu czytelników uznało ją za uzdrawiającą i wzmacniającą, pomagającą im w ich osobistych podróżach.
⬤ Polecana dla osób poszukujących głębszych relacji i refleksji nad życiem.
⬤ Niektórzy czytelnicy czują się niekomfortowo z krytyką rodziny i poglądami autora na temat odłączania się od rodziny.
⬤ Książka jest gęsta i powolna, co może nie spodobać się każdemu.
⬤ Istnieją obawy co do autorytetu autorki w niektórych tematach ze względu na jej własne nierozwiązane problemy z powiązaniami rodzinnymi.
(na podstawie 299 opinii czytelników)
Belonging: Remembering Ourselves Home
Złoty zwycięzca Nautilus Award 2017
Czujesz, że nie pasujesz? Nie jesteś sam.
Świat nigdy nie był bardziej połączony, ale ludzie są bardziej samotni niż kiedykolwiek. Niezależnie od tego, czy czujemy się niegodni, wyobcowani, czy zaniepokojeni naszym miejscem w świecie - brak przynależności jest wielką cichą raną naszych czasów.
Większość ludzi uważa przynależność za mityczne miejsce i spędza całe życie na bezskutecznym jej poszukiwaniu. Ale co, jeśli przynależność wcale nie jest miejscem? Co jeśli jest to umiejętność, która została utracona lub zapomniana?
Z charakterystyczną dla siebie głębią i elokwencją, Toko-pa wytycza ścieżkę do przynależności od wewnątrz. Czerpiąc z mitów, opowieści i snów, zabiera nas do źródeł naszego wyobcowania, zmieniając wygnanie jako niezbędną inicjację do autentyczności. Następnie dzieli się kompetencjami przynależności: zestawem praktyk przodków, które leczą nasze rany i przywracają prawdziwą przynależność do naszego życia i świata.