Przykazania, święcenia i praktyka w średniowiecznym japońskim tendai

Opinie czytelników

Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 5 głosach.

Oryginalny tytuł:

Precepts, Ordinations, and Practice in Medieval Japanese Tendai

Zawartość książki:

Współcześni japońscy mnisi buddyjscy wszystkich wyznań różnią się od tych z innych krajów azjatyckich, ponieważ często zawierają małżeństwa, piją alkohol i jedzą mięso. Spowodowało to, że buddyjscy uczeni i praktykujący ogólnie założyli, że wcześni japońscy mnisi byli mało zainteresowani przykazaniami i święceniami.

Niektórzy średniowieczni japońscy egzegeci byli jednak obsesyjnie zainteresowani tymi tematami, starając się zrozumieć, co to znaczy być buddystą. Ten przełomowy zbiór esejów autorstwa Paula Gronera, jednego z czołowych autorytetów w dziedzinie buddyzmu Tendai, bada średniowieczną szkołę Tendai, która zdominowała japoński buddyzm w tamtym czasie, aby odkryć różnice w rozumieniu i interpretowaniu przykazań klasztornych i święceń. Zamiast dostarczać nieprzerwanej relacji narracyjnej - co jest praktycznie niemożliwe ze względu na liczbę niedatowanych tekstów apokryficznych i tych utraconych w licznych pożarach i działaniach wojennych, które nękały świątynie Tendai, a także trudności w śledzeniu, w jaki sposób teksty były używane - Groner stosuje wieloaspektowe podejście, koncentrując się na poszczególnych mnichach, tekstach, ceremoniach, problemach egzegetycznych i kwestiach instytucjonalnych.

Wczesne rozdziały dotyczą głównego źródła przykazań Tendai, apokryficznej Sutry Sieci Brahmy; interpretacji uczonego Tendai Annena (ur. 841) na temat uniwersalnych przykazań bodhisattwy i historycznego tła jego komentarza na ten temat; doskonałych nagłych przykazań Tendai i Vinaya; oraz rola spowiedzi w święceniach bodhisattwy.

Groner omawia dalej Sutrę Lotosu, kolejny kluczowy tekst dla przykazań Tendai, oraz mnicha Kōena (1262-1317) i jego rolę w rozwijaniu święceń konsekrowanych, które są nadal wykonywane. Późniejsze eseje przedstawiają system szkolenia Jitsudō Ninkū (1307-1388) poprzez doktrynalną debatę i jego komentarz na temat święceń; doktrynalne dyskusje na temat zabijania; oraz dyskusje Tendai między kilkoma liniami na temat tego, czy przykazania mogą zostać utracone lub naruszone.

Wiele z kwestii omawianych w tym tomie - w szczególności to, jak rozróżniać różne typy praktykujących buddyzm i jak przeprowadzać święcenia - nadal zajmuje mnichów Tendai wieki później. Książka kończy się analizą wpływu wczesnych przykazań Tendai na współczesną praktykę.