Przyjaźń z Rosie: Szacunek w celi śmierci

Opinie czytelników

Książka „Friending Rosie” w piękny sposób bada głęboką przyjaźń między Rosie, latynoską kobietą w celi śmierci, a Judith, wolną kobietą. Poprzez listy i refleksje naświetla tematy traumy, empatii i transformującej mocy przyjaźni pomimo kontrastujących doświadczeń życiowych.

Książka jest dobrze napisana, ze wzruszającą narracją i żywymi tematami. Zawiera wnikliwe cytaty i refleksje, które zachęcają do osobistej kontemplacji. Dołączenie załączników dotyczących praktykowania przyjaźni i prezentujących dzieła Rosie wzbogaca wrażenia z lektury. Relacja między dwiema kobietami stanowi potężne świadectwo współczucia i szacunku dla osób z różnych środowisk.

Niektórzy czytelnicy mogą uznać temat za ciężki, ponieważ porusza on kwestie traumy i przemocy. Skupienie się na dwóch różnych perspektywach może nie wszystkim przypaść do gustu, potencjalnie prowadząc do rozdźwięku.

(na podstawie 2 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Friending Rosie: Respect on Death Row

Zawartość książki:

Na przemian Judith Wright Favor i Rosie Alfaro zabierają czytelnika w szczerą, frustrującą i niezapomnianą podróż. Friending Rosie: Respect on Death Row przerzuca most nad przepaścią między duszami skazanymi na życie za kratami, a duszami cieszącymi się przywilejami wolności.

Listy Rosie z Central California Women's Facility, przeplatane refleksjami i pytaniami Judith, podkreślają perspektywy autorów różnych ras, religii i języków. Osoby marginalizowane tłumią swoje historie, gdy nie ma nikogo, kto mógłby ich wysłuchać, ale wzajemne słuchanie przynosi relacje o żalu, wątpliwościach, upokorzeniu i łasce. Niektóre historie opisują trudne spotkania w więzieniu.

Członkowie rodziny znający Rosie opowiadają swoje historie.

Inne opowieści ilustrują zaskakujące podobieństwa w życiu wewnętrznym obu autorek. Judith podąża przyjazną ścieżką kwakrów, którzy w latach pięćdziesiątych XVI wieku zaczęli doceniać przywództwo kobiet i zaprzyjaźniać się z więźniami.

Rosie dorastała jako katoliczka, w tradycji wiary, która ukształtowała jej sztukę i wartości. Obie piszą historie przeplatane wyzwaniami społecznymi i praktykami duchowymi, które mają wspierać czytelników w docieraniu do osób przebywających za kratkami. To książka twoja, moja i Boga.

Informowałam ludzi o naszej książce i o tobie. Ludzie są bardzo zainteresowani naszą historią i wiem, że to początek wspaniałej podróży. Jestem z nas bardzo dumny, przyjacielu...

Chciałam ci powiedzieć, że dla mnie to nic nie znaczy, ale dla wielu ludzi, którzy lubią sprawy kryminalne, bycie najmłodszą i pierwszą Latynoską, która dostała karę śmierci w Kalifornii, to wielka sprawa. Osobiście się tego wstydzę, ale są ludzie, którzy uważają, że to fajne.

Kocham cię i bądź bezpieczna. Tu Amiga, Rosie. Uwięzienie naszej drogi do bezpieczeństwa nie działa.

Przyjaźnie działają.

Te historie, zakorzenione w trosce i szacunku, stanowią ciepłe i satysfakcjonujące świadectwo siły przyjaźni.