Ocena:
Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 2 głosach.
Friends and Foes: How Congress and the President Really Make Foreign Policy
".
Polityka zagraniczna w erze pozimnowojennej jest niezwykle złożona, podobnie jak instytucje, które dzielą odpowiedzialność za kierowanie i zarządzanie relacjami Ameryki z innymi krajami. Decydenci polityczni zmagają się w ramach porowatych i rozdrobnionych instytucji, w których polityka jest silniej napędzana przez skupiska podobnie myślących osób niż przez zdyscyplinowane organizacje. Partie polityczne w kraju stoją w obliczu głębokich podziałów w zakresie polityki zagranicznej i nie są w stanie wypracować spójnej wizji przyszłości. Kongres jest coraz bardziej spolaryzowany wzdłuż linii ideologicznych, podczas gdy tradycyjna internacjonalistyczna polityka zagraniczna obejmuje okrojone centrum polityczne. Niewiele aspektów amerykańskiej polityki jest bardziej kontrowersyjnych niż rola Kongresu i władzy wykonawczej w kształtowaniu polityki zagranicznej. W tym złożonym środowisku naukowcy, eksperci i decydenci zwracają uwagę na publiczne i głośne bitwy między Kongresem a prezydentem jako wyznacznik przyszłości amerykańskiej polityki zagranicznej. W rzeczywistości polityka zagraniczna jest często kształtowana, dyskutowana i tworzona poza widokiem publicznym. W książce "Przyjaciele i wrogowie" Rebecca K. C. Hersman przenosi punkt ciężkości z przyciągających uwagę wydarzeń i nieporozumień na codzienne interakcje, które stanowią trzon kształtowania polityki. Hersman ilustruje przypływy i odpływy rozwoju polityki zagranicznej za pomocą wielu przykładów i anegdot.
Zawarła również trzy dogłębne studia przypadków z połowy lat 90-tych: kontrowersyjny transfer trzech amerykańskich okrętów wojennych do Turcji; spór o złagodzenie sankcji wobec Pakistanu z powodu obaw o rozprzestrzenianie broni jądrowej przez ten kraj oraz bitwę o konwencję o zakazie broni chemicznej w latach 1995-97. Książka naświetla również rolę mediów we wpływaniu na wyniki podejmowania decyzji w zakresie polityki zagranicznej. Przeciwstawiając się konwencjonalnej mądrości, że prezydent i Kongres z tej samej partii politycznej są w stanie najlepiej "załatwić sprawę", "Przyjaciele i wrogowie" rzucają nowe światło na dynamikę instytucjonalną, konflikt".
