Przygody Nicholasa

Opinie czytelników

Książka jest bardzo chwalona jako piękna i wzruszająca opowieść bożonarodzeniowa, która wyjaśnia pochodzenie różnych tradycji bożonarodzeniowych poprzez postać św. Wielu czytelników podkreśla jej zdolność do łączenia pokoleń, będąc cenioną lekturą zarówno dla dzieci, jak i dorosłych. Narracja podkreśla tematy życzliwości, miłości i ducha dawania, co czyni ją odpowiednim wyborem na okres świąteczny.

Czytelnicy doceniają tę książkę za jej wzruszającą historię, wyjaśnienie tradycji bożonarodzeniowych, jej zdolność do rezonowania zarówno z dziećmi, jak i dorosłymi, a także nostalgiczną wartość, jaką ma dla tych, którzy czytali ją w dzieciństwie. Jest uważana za ponadczasowy klasyk, który wspiera rodzinne tradycje i odzwierciedla prawdziwego ducha Bożego Narodzenia.

Odnotowano niewiele krytycznych uwag; niektórzy czytelnicy mogą uznać ją za mniej wciągającą, jeśli wolą historie z bardziej nadprzyrodzonymi elementami lub nowoczesnymi ustawieniami. Recenzenci nie wspomnieli o konkretnym negatywnym punkcie, ale ci, którzy szukają bardziej magicznych opowieści, mogą uznać ten portret Świętego Mikołaja za mniej atrakcyjny.

(na podstawie 27 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

The Adventures of Nicholas

Zawartość książki:

W mroźną zimową noc w odległej północnej wiosce rybackiej młody chłopiec o imieniu Nicholas zostaje osierocony, gdy jego ojciec tonie w morzu. Jego matka przedziera się przez szalejący sztorm, by sprowadzić pomoc medyczną dla Kati, młodszej siostry, i zostawia Nicholasa, by siedział przy jej łóżku. Kiedy mieszkańcy wioski przybywają rano do chaty, Nicholas dowiaduje się, że Kati zmarła na gorączkę, a jego matka została zabita przez spadające drzewo, gdy przechodziła przez las.

Żony rybaków zbierają się, aby omówić sposób opieki nad Nicholasem i decydują, że jeśli każda rodzina przyjmie go na rok, osiągnie on wiek, w którym będzie mógł sam o siebie zadbać. Tak więc Mikołaj wprowadza się do swojej pierwszej rodziny na rok w Wigilię Bożego Narodzenia. Ukrywa się w szafie i płacze do snu.

Następny dzień, Boże Narodzenie, jest smutny dla Nicholasa, ale rozjaśnia go towarzystwo dzieci rodziny, dwóch dziewczynek, a zwłaszcza Otto, który staje się przyjacielem Nicholasa na całe życie. Nicholas nauczył się rzeźbić, obserwując, jak jego ojciec naprawia sprzęt wędkarski, a ponieważ nóż ojca jest jego jedyną odziedziczoną własnością, używa go do naprawy zepsutej świątecznej zabawki Otto.

Kiedy mija rok i nadchodzi czas, aby Mikołaj przeniósł się do innej rodziny, rzeźbi lalkę i krzesło dla dziewczynek oraz zabawkowe sanie z pięknymi rzeźbionymi płozami dla Otto. Dzieci są tak zadowolone z zabawek, że Mikołaj obiecuje: "W przyszłym roku będę wiedział, jak zrobić lepsze zabawki i zrobię je również na następne święta". W ten sposób w każdym domu, w którym przebywał wędrowny sierota Mikołaj, zostawiał prezenty dla każdego dziecka, a każde dziecko w każdej rodzinie oczekiwało świątecznego prezentu od Mikołaja.

Opowieść kontynuuje motywację do zawieszenia pierwszej świątecznej pończochy; do zaprojektowania pierwszego czerwonego garnituru; do zastąpienia starego konia reniferami; do uciekania się do zejścia przez komin, aby zostawić prezenty; z okazji pierwszej choinki; oraz inne ulubione legendy i tradycje związane z Bożym Narodzeniem.