Ocena:
Książka omawia niewłaściwe wykorzystanie doktryny buddyjskiej, szczególnie w kontekście buddyzmu mahajany i zen, oraz krytykuje prace Hakamayi Noriakiego i Matsumoto Shiro. Podczas gdy niektórzy recenzenci uważają eseje za wnikliwe w odniesieniu do implikacji dla praktyki buddyjskiej, inni uważają debatę za nieco bezcelową i kwestionują poprawność twierdzeń autorów.
Zalety:Czytelnicy doceniają szybką obsługę, dobrą cenę i cenne informacje zawarte w książce. Niektórzy recenzenci uznali eseje za pouczające dla zrozumienia problematycznych aspektów praktyki Zen, szczególnie w odniesieniu do rasizmu w pewnych kontekstach.
Wady:Krytycy twierdzą, że główna debata w książce na temat doktryny buddyjskiej jest nie tylko złożona, ale potencjalnie błędnie ukierunkowana, twierdząc, że może opierać się na uogólnieniach lub dogmatycznych poglądach. Ponadto, niektórzy uważają, że debata między filozofami jest bezcelowa i wierzą, że brakuje im głównego celu doktryny Natury Buddy, jakim jest pomoc w praktyce i urzeczywistnieniu.
(na podstawie 6 opinii czytelników)
Pruning the Bodhi Tree: The Storm Over Critical Buddhism
Czym jest buddyzm? Według Hakamaya Noriaki i Matsumoto Shiro, odpowiedź nie leży ani w Ch'an, ani w Zen; ani w szkole filozoficznej z Kioto, ani w niedualności nauczanej w Sutrze Vimalakirti. Hakamaya twierdzi, że „tylko krytyka jest buddyzmem”.
Niniejszy tom wprowadza i analizuje idee „krytycznego buddyzmu” w odniesieniu do celów jego krytyki i sytuuje te idee w kontekście bieżących dyskusji na temat postmodernistycznej nauki akademickiej, oddzielenia bezinteresownego uczonego i zaangażowanego praktykującego religię oraz miejsca aktywizmu społecznego w akademii.
Eseje krytyczne wobec przyjętych tradycji myśli buddyjskiej - wiele z nich nigdy wcześniej nie przetłumaczonych - są prezentowane, a następnie przeciwstawiane pracom szanowanych uczonych, zarówno japońskich, jak i zachodnich, którzy zajmują przeciwne stanowiska.