Ocena:
Wspomnienia Scotta Allena, *Across a Bridge of Fire*, szczegółowo opisują jego traumatyczne doświadczenia z dzieciństwa związane z poważnym poparzeniem oraz to, jak ta trauma ukształtowała jego życie i skłoniła go do pomocy uchodźcom z Kambodży. Narracja jest potężną i szczerą eksploracją bólu, empatii i ludzkiej kondycji.
Zalety:Książka jest pięknie napisana, głęboko poruszająca i emocjonalnie potężna. Oferuje szczery wgląd w traumę i odkupienie, z bogatą fabułą, którą czyta się jak fikcję. Czytelnicy doceniają inspirujący opis osobistego rozwoju i wpływu, jaki jedna osoba może mieć na życie innych. Jest to również doskonały wybór dla klubów książki, wywołujący głębokie dyskusje na trudne tematy.
Wady:Niektórzy recenzenci zauważyli, że tematyka cierpienia i traumy może być zbyt ciężka lub intensywna dla niektórych czytelników. Niektórzy uważali, że choć książka jest trzymająca w napięciu, mogą wystąpić elementy emocjonalnego przeciążenia z powodu szczerego przedstawienia bólu.
(na podstawie 16 opinii czytelników)
Across a Bridge of Fire: An American Teen's Odyssey from the Burn Ward to the Edge of the Cambodian Killing Fields
„Across a Bridge of Fire zabiera nas w najtrudniejsze okoliczności i wciąż znajduje drogę naprzód, jednocześnie kwestionując, co to znaczy być człowiekiem. „ - Pamela Yates, nagrodzona Specjalną Nagrodą Jury Sundance reżyserka filmów dokumentalnych i działaczka na rzecz praw człowieka.
Across a Bridge of Fire to oszałamiająca historia katastrofalnego urazu z dzieciństwa autora, niepokoju nastolatka i ostatecznej podróży do pomocy uchodźcom i przesiedleńcom, którzy przeżyli ludobójstwo w Kambodży w następstwie wojny w Wietnamie.
W wieku dziesięciu lat Scott Allen doznał zmieniającego życie oparzenia, które wylądowało w szpitalu na kilka miesięcy - i na zawsze zmieniło jego życie. Czas spędzony wśród ciężko rannych wzbudził w nim głęboki niepokój i współczucie, które wyrwały go z nastoletniego domu na przedmieściach i sprawiły, że znalazł się w samym sercu kryzysu uchodźczego w Kambodży na początku lat 80-tych.
Jego szczegółowe i emocjonalne opowieści o przetrwaniu uchodźców, głębokie relacje nawiązane z mieszkańcami obozów i innymi pracownikami organizacji humanitarnych odcisnęły niezatarte piętno na jego życiu i ukształtowały życie poświęcone służbie.
