Przewodnik terenowy po stodołach i budynkach gospodarczych Nowej Anglii

Opinie czytelników

Książka o stodołach w Nowej Anglii jest chwalona za dokładne badania i treści informacyjne na temat typów stodół, historii i konstrukcji. Jednak niektórzy czytelnicy wyrażają rozczarowanie brakiem systematycznej organizacji i niewystarczającą ilością szczegółów fotograficznych, szczególnie dla tych, którzy szukają prawdziwego przewodnika terenowego.

Wysoce informacyjny, dobrze zbadany, łatwy do odczytania, zawiera doskonałe zdjęcia i szczegóły dotyczące różnych typów stodół, cenny kontekst historyczny i dobre źródło dla każdego zainteresowanego stodołami w Nowej Anglii.

Nie jest to prawdziwy przewodnik terenowy z systematycznymi prezentacjami lub szczegółowymi ilustracjami, problemami z układem i kompozycją, nieodpowiednią jakością i rozmiarem fotografii oraz mylącym tytułem sugerującym szerszy zakres niż podany.

(na podstawie 10 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Field Guide to New England Barns and Farm Buildings

Zawartość książki:

Kwintesencja stodoły w Nowej Anglii - fotograficzna, pełna charakteru i otoczona płonącymi jesiennymi liśćmi - jest gatunkiem zagrożonym.

Spośród około 30 000 stodół w samym Vermont, prawie tysiąc rocznie ginie w wyniku pożaru, zawalenia się lub wyburzenia przez buldożery. Przewodnik terenowy Thomasa Duranta Vissera po stodołach, silosach, cukrowniach, spichlerzach, stodołach tytoniowych i ziemniaczarniach Nowej Anglii jest próbą udokumentowania nie tylko ich struktury, ale także ich tradycji i innowacji, zanim ocalałe dowody architektoniczne tego bogatego dziedzictwa wiejskiego zostaną utracone na zawsze.

Visser, uznany autorytet w dziedzinie konserwacji zabytkowych stodół, przeczesał region sześciu stanów w poszukiwaniu reprezentatywnych stodół i budynków gospodarczych, a 200 jego zdjęć zostało tutaj odtworzonych. Tekst, który zawiera relacje XVIII- i XIX-wiecznych obserwatorów, opisuje kluczowe cechy architektoniczne, historyczne zastosowania i rozmieszczenie geograficzne, a także specyficzne cechy, takie jak drewno i ramy, poszycie, drzwi i kopuły. Od angielskich stodół po stodoły bankowe, od lodowni po budynki gospodarcze, te niezastąpione aktywa, pisze Visser, „pozostają jako wrażliwe ocalałe z przeszłości.

Zanim jednak budynki te znikną, każdy z nich ma do opowiedzenia swoją historię". "Zarówno podróżnicy, mieszkańcy, jak i naukowcy uznają tekst Vissera za nieoceniony w odkrywaniu, rozumieniu i docenianiu historii związanych z tymi malejącymi artefaktami kulturowymi.