Przewodnik terenowy po angielskim duchowieństwie: Kompendium różnorodnych ekscentryków, piratów, prałatów i poszukiwaczy przygód; wszyscy anglikanie, niektórzy nawet praktykujący

Opinie czytelników

Książka stanowi humorystyczne i ekscentryczne spojrzenie na wyjątkowe osobowości duchowieństwa anglikańskiego, wypełnione zabawnymi anegdotami i historiami. Zastanawia się nad dziwactwami i indywidualnością różnych postaci w Kościele Anglii, dzięki czemu jest to zabawna lektura dla anglikanów i osób zainteresowanych historycznymi anegdotami, pomimo pewnej krytyki dotyczącej dokładności.

Książka jest pełna zabawnych i dziwacznych historii, które są zabawne i dobrze zbadane. Celebruje wyjątkowość duchowieństwa anglikańskiego i oferuje czytelnikom śmiech i przyjemność. Wiele recenzji docenia jej humor, czytelność i lekkie podejście do poważnych tematów, co czyni ją świetnym prezentem i przyjemnością dla anglofilów.

Niektórzy czytelnicy zwrócili uwagę na nieścisłości i licencję artystyczną w opowieściach, sugerując, że anegdoty mogą nie być w pełni oparte na faktach. Istnieją wzmianki o błędach rzeczowych i obawach o utratę reputacji postaci historycznych z powodu treści książki. Dodatkowo, osoby poszukujące poważnych nauk religijnych mogą uznać książkę za wybrakowaną.

(na podstawie 63 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

A Field Guide to the English Clergy: A Compendium of Diverse Eccentrics, Pirates, Prelates and Adventurers; All Anglican, Some Even Practising

Zawartość książki:

Nie sądźcie, abyście nie byli sądzeni. Ta ponadczasowa mądrość przyświecała Kościołowi anglikańskiemu przez setki lat, wspierając pewną tolerancję dla ekscentryczności wśród jego członków.

I dobrze.

Syrenka z Morwenstow" ekskomunikowała kota za myszkowanie w niedzielę. Kiedy spóźnił się na nabożeństwo, biskup Lancelot Fleming przejął helikopter marynarki wojennej. "Szalony Jack" zamienił sutannę na lamparcią skórę i nalegał na noszenie go w trumnie. Był też człowiek, który niczym zły bliźniak Noego próbował zjeść po jednym z boskich stworzeń...

Pomimo tego wszystkiego postrzegali kościół jako swoje prawdziwe powołanie. W końcu kogo obchodzi, czy nosisz czerwone szpilki, kiedy są dusze do zbawienia?