Ocena:

Książka, będąca w dużej mierze kompilacją postów autora w mediach społecznościowych, spotkała się z krytyką za leniwe formatowanie i brak merytorycznej treści jako poradnika samopomocy. Podczas gdy niektórzy recenzenci uznają osobisty charakter pracy, twierdzą, że nie jest to skuteczna książka samopomocy ze względu na poleganie na zrzutach ekranu i przytłaczających obrazach.
Zalety:Książka przedstawia osobistą podróż autora przez żałobę i spotkała się ze wsparciem w mediach społecznościowych. Doceniono wysiłek włożony w dzielenie się osobistymi doświadczeniami.
Wady:Formatowanie jest nieprofesjonalne, zawiera nieatrakcyjne zrzuty ekranu i nadmierne obrazy, które dewaluują ich wpływ. Brakuje oryginalnej fabuły i głębi, przez co bardziej przypomina zbiór postów niż solidną książkę samopomocy. Nie zapewnia odpowiednich cytatów dla wykorzystanych treści, co budzi wątpliwości etyczne.
(na podstawie 2 opinii czytelników)
The Social Media Guide to Grief: How Social Media Helped Turn Tragedy to Hope
28 sierpnia 2014 r.
Brittany McGrath wyruszyła na tradycyjną raz, może dwa razy w roku, spokojną przejażdżkę motocyklową ze swoim ojcem Edem. Równie błyskotliwa, piękna i miła, ukończyła Magna Cum Laude na Brooklyn Law School dwa miesiące wcześniej, właśnie wróciła z długich europejskich wakacji ze swoim życiowym partnerem Juanem Pablo, aby świętować przystąpienie do egzaminu adwokackiego w Nowym Jorku, a za niecałe dwa tygodnie miała rozpocząć swoją pierwszą pracę jako Associate Counsel w światowej sławy firmie.
Minęło jednak kilka godzin, zanim on, matka i młodsza siostra Brittany dowiedzieli się, że Brittany i Ed zostali brutalnie skoszeni w biały dzień przez dwie osoby prowadzące SUV-a naćpanego heroiną i innymi narkotykami. Miała zaledwie 29 lat. Chociaż mieli się nawzajem za wsparcie, żałoba jest wyjątkowym doświadczeniem.
Juan Pablo znał tylko jeden sposób na radzenie sobie z niemal wyniszczającym żalem: pisanie. The Social Media Guide to Grief to zbiór postów w mediach społecznościowych z pierwszych siedmiu lat po utracie Brittany, będący podróżą przez żałobę i o tym, jak chęć bycia jak najbardziej otwartym na swój ból i doświadczenia stała się jednym ze sposobów, w jaki mógł ponownie znaleźć nadzieję w życiu po stracie.