Przewodnik po Londynie 1908 - na pamiątkę Igrzysk Olimpijskich 1908

Oryginalny tytuł:

Guide to London 1908 - In Remembrance of the 1908 Olympic Games

Zawartość książki:

Atlas i przewodnik po Igrzyskach Olimpijskich w Londynie w 1908 roku, teraz ponownie opublikowany za uprzejmą zgodą Collinsa Bartholomewa, działa zarówno jako archiwalne wyróżnienie edwardiańskiego Londynu, jak i hołd dla wizjonerów, którzy, nieświadomie w tamtym czasie, rozpalili płomień, który będzie płonął w następnym tysiącleciu, jednocząc narody w sporcie. Przewodnik rozpoczął się skromnie jako prosty, skromny notatnik skompilowany przez Williama Barnarda, który ostatecznie znalazł się w archiwach Uniwersytetu Birmingham, po tym jak został hojnie podarowany przez British Amateur Athletics Association (AAA).

Barnard, honorowy sekretarz Polytechnic Harriers, którzy zorganizowali maraton olimpijski w 1908 roku, został mianowany oficjalnym chronometrażystą Igrzysk Olimpijskich w 1908 roku w bardzo krótkim czasie, a następnie pełnił funkcję honorowego skarbnika AAA od 1910 do 1932 roku. Po doświadczeniach związanych z przełomowymi Igrzyskami Olimpijskimi w Londynie w 1908 r., Barnard zaczął gromadzić cenną kolekcję osobistych pamiątek i artefaktów, z których pierwszym było podpisane zdjęcie portretowe kolegi I. B.

Davidsona. Tytuł tej książki został zaczerpnięty z dopisku Davidsona „In Remembrance of the 1908 Olympics” wraz z jego podpisem na fotografii.

Jego oficjalna rola Marszałka Motoryzacji i Obsługi była równie wyjątkowa, co interesująca. Podczas historycznego maratonu olimpijskiego w Londynie w 1908 r., który słynął z epickiego finiszu, wczesne samochody podarowane przez firmy, w tym Wolseley i Napier, zadebiutowały w sporcie, przewożąc urzędników wyścigowych, podążając za biegaczami wzdłuż trasy i odbierając tych, którzy nie byli w stanie kontynuować.

Centralnym elementem albumu Williama Barnarda, również reprodukowanym w tej książce, są oryginalne, pouczające listy apelacyjne sporządzone przez Lorda Desborough of Taplow, przewodniczącego Brytyjskiej Rady Olimpijskiej, który zabiegał o wsparcie finansowe potrzebne Londynowi do pomyślnego zorganizowania Igrzysk Olimpijskich