Spatializing Authoritarianism
Autorytaryzm stał się ważnym tematem w popularnych i akademickich dyskusjach na temat polityki od czasu wyborów prezydenckich w USA w 2016 r. i zbiegającej się z nimi ekspansji autorytarnej retoryki i ideałów w Europie, Azji i poza nią.
Do niedawna jednak geografowie akademiccy nie skupiali się bezpośrednio na koncepcji autorytaryzmu. Jego długotrwała nieobecność w tej dziedzinie jest godna uwagi, ponieważ geografowie wnieśli duży wkład w teoretyzowanie nierówności strukturalnych, niesprawiedliwości i innych przejawów opresyjnych lub nieliberalnych relacji władzy oraz ich różnorodnych uwarunkowań przestrzennych. Identyfikując tę lukę, Spatializing Authoritarianism opiera się na najnowszych badaniach, aby pokazać, że nawet gdy jest konceptualizowany jako zbiór praktyk, a nie jako prosta etykieta terytorialna, autorytaryzm ma przestrzenność: zarówno czerpiąc z przestrzeni politycznej, jak i wytwarzając ją na wiele często zaskakujących sposobów.
Niniejszy tom przedstawia argument, że autorytaryzm musi być badany poprzez uwzględnienie wielu skal, w których jest on wytwarzany, realizowany i wyobrażany. Obejmując różnorodne perspektywy teoretyczne i przypadki empiryczne zaczerpnięte z Globalnego Południa i Północy, zbiór ten ilustruje analityczną moc zwracania uwagi na różnorodne skalarne i przestrzenne przejawy autorytaryzmu oraz to, jak ściśle jest on powiązany z narracjami tożsamościowymi, zbudowanymi krajobrazami, granicami, systemami prawnymi, rynkami oraz innymi terytorialnymi i eksterytorialnymi przejawami władzy.
