The Superstitious Muse: Thinking Russian Literature Mythopoetically
Przez kilka dekad David Bethea autorytatywnie pisał o "myśleniu mitopoetyckim", które leży u podstaw klasycznej literatury rosyjskiej, a zwłaszcza rosyjskiej poezji. Jego teoretyczne eseje i książki sprawiły, że powrócił do kwestii intencjonalności i biografii w czasach, gdy autorska agencja wydaje się być zagrożona "wymazaniem", a pytanie o to, jak pisarze, a zwłaszcza poeci, żyją swoim życiem poprzez swoją sztukę, staje się coraz bardziej dyskusyjne.
Lichnost' (osobowość, psychiczna całość) danego pisarza jest najważniejsza, argumentuje Bethea, ponieważ to ona łączy w sobie to, co specyficznie biograficzne i to, co pojemnie mityczne w jednostkach słownych, które przemawiają jednocześnie do różnych płaszczyzn bytu. Evgeny Pushkina może być jednym z wcieleń samego poety i Everymana, który powstaje, by rzucić wyzwanie nowemu porządkowi świata Piotra. Brodski może być jednocześnie Dantem, Mandelsztamem i samym sobą, wygnańcem składającym orficzną wizytę we Florencji (i, przez upiorne skojarzenie, w Leningradzie).
Ten rodzaj metempsychozy, w której historie stanowiące teksty Ur literatury rosyjskiej są nieustannie przerabiane w mitach biograficznych kształtujących życie poszczególnych pisarzy, jest głównym przedmiotem zainteresowania Bethei. Niniejszy zbiór zawiera szeroki wybór najbardziej pamiętnych, wcześniej opublikowanych esejów Bethei, wraz z nowymi studiami przygotowanymi na tę okazję.