Przerwane życie - dzienniki i listy Etty Hillesum [1941-43]

Opinie czytelników

Książka, będąca kroniką życia Etty Hillesum, jest przejmującym pamiętnikiem osadzonym na tle okupowanej przez nazistów Holandii. Zgłębia tematy miłości, odporności i duchowej introspekcji w burzliwych czasach, oferując czytelnikom wgląd w ewoluującą samoświadomość Etty i jej relację z Bogiem, nawet pośród rozpaczy.

Dziennik jest pięknie napisany, silny emocjonalnie i głęboko poruszający, zapewniając żywy obraz myśli i doświadczeń Etty. Wielu czytelników uważa go za inspirujące świadectwo ludzkiego ducha, jasności i odwagi w obliczu przeciwności losu. Narracja została opisana jako cytowalna, wciągająca i zdolna do nawiązania kontaktu z szeroką publicznością, sprzyjając introspekcji i docenieniu życia.

Niektórzy czytelnicy stwierdzili, że introspekcja Etty była czasami ciężka, co utrudniało skupienie się. Dodatkowo, ponura tematyka książki i wiedza o jej tragicznym zakończeniu może zniechęcić niektórych czytelników do ponownego jej przeczytania. Kilku recenzentów stwierdziło, że książka może w pełni rezonować tylko z osobami na pewnym poziomie dojrzałości lub doświadczenia.

(na podstawie 19 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Interrupted Life - Diaries and Letters of Etty Hillesum [1941-43]

Zawartość książki:

Etty Hillesum (1914-43) mieszkała w Amsterdamie, podobnie jak Anne Frank, i podobnie jak ona prowadziła dziennik. „Wszystkie pozostawione przez nią pisma”, pisze Eva Hoffman w Przedmowie do niniejszego wydania jej dzienników i listów, »zostały skomponowane w cieniu Holokaustu«, ale opierają się czytaniu przede wszystkim w jego mroku.

Ich zainteresowanie leży raczej w przepełnionym światłem umyśle, który je przenika, oraz w zdumiewającej wewnętrznej podróży, którą opisują. Pielgrzymka Etty wyrosła z intymnego doświadczenia intelektualnej młodej kobiety - była idiosynkratyczna, indywidualna i rozpoznawalnie nowoczesna... Prywatna osoba, która ujawniła się w swoim dzienniku, była beznamiętna, erotycznie zmienna, niespokojna...

Miała jednak ten rodzaj geniuszu introspekcji, który przekształca symptomy w znaczenie i łączy samokontrolę z filozoficznymi dociekaniami... Na ostatnich etapach swojej niesamowitej i poruszającej podróży Etty zdawała się osiągać spokój, który przewyższa zrozumienie...

W końcu jednak przemoc i brutalność, które widziała wokół siebie, przerosły nawet jej zdolność rozumienia... Ale wiedząc i czując tak głęboko i w pełni, nieznana młoda kobieta stała się jednym z najbardziej wyjątkowych i najprawdziwszych świadków dewastacji, przez którą przeszła”.