Ocena:
Książka oferuje przejmującą refleksję na temat matematyki z perspektywy G.H. Hardy'ego, badając jej piękno, znaczenie i melancholię życia matematyka. Choć dostarcza cennych spostrzeżeń, prezentuje również nieco przestarzały styl i filozoficzne niedociągnięcia.
Zalety:⬤ Dobrze napisana i wnikliwa, oddająca piękno matematyki
⬤ zapewnia szczere spojrzenie na życie matematyka
⬤ zawiera cenne refleksje na temat natury czystej matematyki
⬤ przystępna dla niematematyków
⬤ cenna dla aspirujących matematyków.
⬤ Może być postrzegana jako przygnębiająca i samowystarczalna
⬤ niektórzy czytelnicy uważają, że brakuje jej głębi i struktury
⬤ styl może wydawać się przestarzały lub zbyt chełpliwy
⬤ długa przedmowa może zepsuć część głównego tekstu.
(na podstawie 127 opinii czytelników)
A Mathematician's Apology
2017 Reprint wydania z 1941 roku.
Pełne faksymile oryginalnego wydania, nie reprodukowane za pomocą oprogramowania do rozpoznawania optycznego. G.H.
Hardy był jednym z najlepszych myślicieli matematycznych tego stulecia, znanym wśród współczesnych jako „prawdziwy matematyk... najczystszy z czystych”. Ta „Apologia”, napisana w 1940 roku, oferuje błyskotliwy i wciągający opis matematyki jako czegoś więcej niż nauki ścisłej; kiedy została po raz pierwszy opublikowana, Graham Greene okrzyknął ją obok notatników Henry'ego Jamesa „najlepszym opisem tego, jak to było być kreatywnym artystą”.
Jednym z głównych tematów książki jest piękno matematyki, które Hardy porównuje do malarstwa i poezji. Dla Hardy'ego najpiękniejszą matematyką była ta, która nie miała praktycznych zastosowań w świecie zewnętrznym (czysta matematyka), a zwłaszcza jego własna specjalna dziedzina teorii liczb.
