Chicago's Industrial Decline: The Failure of Redevelopment, 1920-1975
W książce Chicago's Industrial Decline Robert Lewis przedstawia upadek miasta od lat dwudziestych XX wieku i opisuje wczesny rozwój słynnej (i potępianej) machiny rozwoju Chicago.
Począwszy od lat 40. XX wieku, pod przewodnictwem lokalnych polityków, interesów biznesowych w centrum miasta, instytucji finansowych i grup zajmujących się nieruchomościami, organizacje zależne od miejsca w Chicago wdrożyły kilka inicjatyw odnowy przemysłowej, których podwójnym celem było powstrzymanie zamykania fabryk i przyciągnięcie nowych firm w celu przekształcenia zniszczonych nieruchomości w nowoczesne tereny przemysłowe.
W tym samym czasie silniejsza koalicja starała się dostosować tkankę miejską do potrzeb konsumpcyjnych i mieszkaniowych klasy średniej. Jak pokazuje Lewis, te dwa cele nigdy nie zostały dobrze zintegrowane, a rezultatem była ciągła dezinwestycja i nieuchronny upadek przestrzeni przemysłowej Chicago. Lewis argumentuje, że w latach 50.
stało się oczywiste, że wczesne wcielenie machiny wzrostu nie zdołało utrzymać centrum gospodarczego Chicago w przemyśle. Chociaż większe siły gospodarcze i społeczne - w szczególności konkurencja o biznes i rozwój mieszkaniowy z przedmieść w regionie Chicagoland i w całych Stanach Zjednoczonych - odegrały rolę w upadku przemysłu w mieście, Lewis podkreśla głęboką niespójność polityki gospodarczej po II wojnie światowej i planowania urbanistycznego, które miały nadzieję zatoczyć koło, wspierając zarówno przemysł ciężki, jak i udogodnienia dla klasy średniej i wyższej w centrum Chicago.
© Book1 Group - wszelkie prawa zastrzeżone.
Zawartość tej strony nie może być kopiowana ani wykorzystywana w całości lub w części bez pisemnej zgody właściciela.
Ostatnia aktualizacja: 2024.11.13 21:45 (GMT)