Przeminęło: Ostatnie dni New Yorkera

Opinie czytelników

Książka Renaty Adler, choć prezentuje jej inteligentny styl pisania, otrzymała mieszane recenzje od czytelników. Niektórzy doceniają jej żywą prozę i wgląd w świat literatury, podczas gdy wielu krytykuje ją za brak atrakcyjnej treści, nieścisłości faktograficzne i zbyt skomplikowane pisanie. Książka wydaje się być dostosowana do konkretnej publiczności zaznajomionej z New Yorkerem, ale niektórzy czytelnicy uważają ją za zniechęcającą i pobłażliwą.

⬤ Inteligentny i przenikliwy styl pisania.
⬤ Wciągająca narracja, która tętni życiem.
⬤ Spojrzenie od wewnątrz na New Yorkera i jego literacką politykę.
⬤ Odwołuje się do oddanych czytelników New Yorkera dzięki znanym odniesieniom.

⬤ Brak atrakcyjnej treści; postrzegana jako samolubna.
⬤ Liczne nieścisłości faktograficzne i mylące ramy czasowe.
⬤ Zbyt złożony i zawiły styl pisania, który może być frustrujący.
⬤ Angażuje się w wymienianie nazwisk bez znaczącego kontekstu, co prowadzi do chaotycznej lektury.

(na podstawie 18 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Gone: The Last Days of the New Yorker

Zawartość książki:

Od legendarnej dziennikarki i gwiazdy The New Yorker - jednej z najbardziej szanowanych instytucji wydawniczych - spojrzenie od wewnątrz na burzliwe, ale chwalebne lata magazynu pod kierownictwem enigmatycznego Williama Shawna.

Renata Adler rozpoczęła pracę w The New Yorker w 1963 roku i natychmiast stała się częścią kręgu bliskiego redaktorowi Williamowi Shawnowi, człowiekowi tak tajemniczemu, że żadne dwie jego biografie nie wydają się dotyczyć tej samej osoby. Teraz Adler, sama niezrównana siła literacka, oferuje swoje błyskotliwe spojrzenie na człowieka - i mit, jakim jest The New Yorker - kwestionując po drodze niedawne wspomnienia Lillian Ross i Veda Mehty.

Z jej przejrzystą prozą, skrupulatnym okiem do szczegółów i prawdziwą miłością do The New Yorker, Adler odtwarza trzydzieści lat z jego historii i przedstawia Shawna jako człowieka o silnym zdrowym rozsądku, niesamowitym przemyśle i geniuszu redakcyjnym, który pielęgnował niezliczone talenty (i ego), aby stworzyć magazyn, który był - i pozostaje - wyjątkowy. Jej obsada - wszyscy zaangażowani w legendarne przyjaźnie, waśnie i romanse - obejmuje Edmunda Wilsona, S. N. Behrmana, Brendana Gilla, Calvina Trillina, Dwighta MacDonalda, Donalda Barthelme'a, Hannah Arendt, Pauline Kael, S. I. Newhouse'a, Roberta Gottlieba, Tinę Brown i praktycznie wszystkich znaczących w The New Yorker i wokół niego.

Jednak poza fascynującymi anegdotami literackimi, Adler jest uderzającą narracją, która śledzi osłabienie władzy Shawna nad magazynem, który kochał, jego niechętne próby znalezienia następcy i zamach stanu, w wyniku którego został ostatecznie obalony. Jest to wspaniały reportaż, pełen prawdziwego dramatu o szekspirowskim wymiarze, który sam Shawn z pewnością by pokochał.