Landmarks in the History of Science: Great Scientific Discoveries from a Global-Historical Perspective
Landmarks in the History of Science to zwięzła historia nauki z globalnego i makrohistorycznego punktu widzenia. Jest to opis wielkich rewolucji teoretycznych, takich jak heliocentryzm, atomizm i teoria względności. Ale, co ważniejsze, jest to także historia metodologicznych przejść do eksperymentalnych, matematycznych, konstruktywistycznych i instrumentalnych praktyk naukowych.
Zaczyna się od starożytnej nauki greckiej, jako jednego z pierwszych samoświadomych, kompleksowych i dobrze udokumentowanych przedsięwzięć naukowych na poziomie globalnym. Liczny wkład Greków w filozofię, matematykę, geometrię, geografię i astronomię, choć doniosły, był raczej owocem wypoczynku niż przemysłu. Następnie przeanalizowano historię nauki w Chinach oraz chińską wymianę z Indiami i islamem. Systematyczny i oparty na współpracy wysiłek naukowy jest znakiem rozpoznawczym chińskiej nauki. Wkład Chińczyków w medycynę, druk, produkcję i nawigację niezmiennie wyprzedza i przyćmiewa osiągnięcia współczesnych zachodnich naukowców.
Następnie uwaga przenosi się do epoki odkryć oceanicznych, które stworzyły nieuchronne przesłanki dla genezy globalnego handlu i systemu światowego. Od wewnętrznych organów organizmów po zewnętrzne regiony Ziemi, renesansowa nauka była wszechobecna. Podkreślono znaczenie międzykulturowego synkretyzmu naukowego, z Półwyspem Iberyjskim jako miejscem spotkań i skrzyżowaniem wzajemnych uczuć między kulturą arabską, żydowską i europejską. Odkrycia i wynalazki w dziedzinie metalurgii, elektromagnetyzmu i nauki o ropie naftowej stworzyły naukowe podstawy rewolucji przemysłowej. Logika rewolucji przemysłowej dyktuje rozwój technologii informatycznych, których kulminacją jest wynalezienie nowoczesnych komputerów. Poświęcony rozdział poświęcony historii współczesnych naukowych koncepcji wszechświata ukazuje subtelne powiązania w tkance przełomowych idei w fizyce i astronomii. Książka kończy się kilkoma refleksjami na temat relacji między filozofią a historią nauki. Podążając za Kuhnem i Latourem, dyskusja ta koncentruje się na cechach ciągłości, zerwaniach i paradygmatycznych przejściach w nauce.
