Przełamując ciszę: Dwóch małych chłopców, zagubionych i niekochanych. Jedna kobieta zdeterminowana, by coś zmienić

Opinie czytelników

Książka Casey Watson przedstawia jej doświadczenia jako opiekunki zastępczej dla dwóch bardzo różnych chłopców, Jensona i Georgiego. Recenzje podkreślają emocjonalną głębię tych historii, ukazując współczucie Watson i wyzwania stojące przed nią podczas opieki nad dziećmi z trudną przeszłością. Wielu czytelników wyraża podziw dla pisarstwa Watson i jej wpływu na życie dzieci.

Czytelnicy chwalili wciągającą narrację Watson, głębię emocjonalną i umiejętność wciągania czytelników w jej osobiste doświadczenia. Wielu uznało te historie za wzruszające i inspirujące, ukazujące mieszankę smutku i nadziei. Interakcje Watson z dziećmi i jej szczere refleksje na temat jej podróży opiekuńczej zostały pozytywnie podkreślone. Fani docenili poczucie więzi z jej rodziną i motywację do rozważenia adopcji.

Niektórzy recenzenci uważali, że tej książce brakowało głębi i zaangażowania poprzednich dzieł Watson, określając ją jako „nie najlepszą”. Pojawiły się wzmianki o wypełniaczach i przekonaniu, że historia może wydawać się powtarzalna dla tych, którzy przeczytali wszystkie jej książki. Kilka osób wyraziło frustrację z powodu seryjnego charakteru jej książek, czując, że wymaga to zakupu wielu tomów, aby uzyskać pełną historię.

(na podstawie 192 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Breaking the Silence: Two Little Boys, Lost and Unloved. One Woman Determined to Make a Difference

Zawartość książki:

Autor bestsellerów Sunday Times przedstawia prawdziwą historię dwóch głęboko zaniepokojonych chłopców, którzy potrzebują kochającego domu.

Jest to szósty tytuł w serii.

Watsonowie są zaskoczeni, gdy otwierają drzwi wejściowe i zastają swojego pracownika z małym chłopcem na progu. Jenson ma zaledwie dziewięć lat. Został zabrany z domu trzydzieści minut wcześniej, gdy odkryto, że jego matka zostawiła go w domu, gdy wyjechała na wakacje ze swoim chłopakiem.

Kilka tygodni później Casey przeżywa kolejny szok, gdy zostaje poproszona o zabranie drugiego dziewięcioletniego chłopca, Georgiego. Georgie jest autystyczny i od małego przebywał w domu dziecka. Dom jest zamykany i służby socjalne potrzebują dla niego tymczasowego miejsca pobytu. Ponieważ jej dorosły syn, Kieron, ma zespół Aspergera (łagodną formę autyzmu), Casey wie, że jest to dziecko, któremu nie może odmówić.

Relacja między Jensonem i Georgie jest trudna od samego początku. Jenson jest buntowniczy i pełen postawy, kopie we wszystko, nieustannie denerwując Georgie. Georgie nie radzi sobie dobrze ze zmianami i wkrótce znajduje się w stanie permanentnego stresu. Pomimo najlepszych starań Casey, jej wrodzona miłość do dzieci jest poddawana próbie i zaczyna wątpić, czy poradzi sobie z okrucieństwem Jensona.

Ale z czasem staje się jasne, że chłopcy nawiązali nieprawdopodobną więź. Czy to może być rozwiązanie ich wszystkich problemów?