Transforming Hawai'i: Balancing Coercion and Consent in Eighteenth-Century Kānaka Maoli Statecraft
Niniejsze studium analizuje rolę przymusu w zjednoczeniu Wysp Hawajskich przez Kamehamehę I w latach 1782-1812 w czasach rosnącego kontaktu z Europą.
Badane są trzy powiązane ze sobą tematy w hawajskiej ewolucji politycznej: równowaga między przymusem a zgodą; równowaga między ogólnymi trendami strukturalnymi a konkretnymi indywidualnymi stylami przywództwa i wydarzeniami historycznymi; oraz równowaga między czynnikami tubylczymi i europejskimi. Wynikająca z tego synteza jest radykalną reinterpretacją hawajskich działań wojennych, która traktuje je jako ewoluujący proces silnie nasycony znaczeniem kulturowym.
Historia Hawajów charakteryzuje się również płynnymi, zmieniającymi się okolicznościami, w tym kluczowymi punktami zwrotnymi, w których przyjęto opcje, które wprowadziły elementy hawajskiego społeczeństwa na ścieżki rozwoju, które okazały się decydujące dla politycznego zjednoczenia. Te przełomowe momenty nie były ani nieuniknione, ani przewidywalne. Być może największym pominięciem w standardowym dyskursie na temat politycznej ewolucji hawajskiego społeczeństwa jest niemal całkowite wykluczenie współczesnych badań rdzennych Hawajczyków na ten temat.
Współcześni historycy z Hawai'inuiākea School of Hawaiian Knowledge na University of Hawai'i w Mānoa argumentują, że przywództwo polityczne i organizacja społeczno-gospodarcza były znacznie bardziej oparte na konsensusie, niż się zwykle dopuszcza. Przede wszystkim badanie to pokazuje, że współczesne rdzenne studia hawajskie znacznie lepiej pasują do dowodów historycznych niż bardziej konwencjonalne badania.
© Book1 Group - wszelkie prawa zastrzeżone.
Zawartość tej strony nie może być kopiowana ani wykorzystywana w całości lub w części bez pisemnej zgody właściciela.
Ostatnia aktualizacja: 2024.11.13 21:45 (GMT)