Crossing the Boundaries of Belief: Geographies of Religious Conversion in Southern Germany, 1648-1800
We wczesnonowożytnych Niemczech konwersja religijna była zjawiskiem głęboko społecznym i politycznym, a nie wyłącznie aktem prywatnego sumienia. Ponieważ normy społeczne i wymogi prawne wymagały od każdego poddanego zadeklarowania przynależności do jednego z sankcjonowanych przez państwo kościołów chrześcijańskich, akt konwersji religijnej regularnie testował geograficzne i polityczne granice oddzielające katolików i protestantów.
W okresie, w którym kościół i państwo współpracowały w celu narzucenia konformizmu religijnego, regulowania różnic konfesyjnych oraz promowania porządku moralnego i społecznego, decyzja o konwersji była postrzegana jako destrukcyjny akt nieposłuszeństwa. Badając napięcia związane z tworzeniem wspólnot religijnych i kształtowaniem tożsamości religijnych w Niemczech po wojnie trzydziestoletniej, Duane Corpis analizuje złożone interakcje społeczne, implikacje polityczne i kulturowe znaczenia konwersji w tym momencie niemieckiej historii. W książce Crossing the Boundaries of Belief, Corpis ocenia, w jaki sposób konwersja zdestabilizowała sztywne granice polityczne, społeczne i kulturowe, które oddzielały jedną wiarę chrześcijańską od drugiej i które zwykle wiązały jednostki z ich lokalnymi społecznościami wyznaniowymi.
Ci, którzy zmienili wyznanie, bezpośrednio podważyli wysiłki władz kościelnych i świeckich, aby wykorzystać ortodoksję religijną jako narzędzie dyscypliny społecznej i kontroli. Analizując konwersję religijną, niniejsze studium oferuje zatem wyjątkową okazję do zbadania, w jaki sposób kobiety i mężczyźni kwestionowali i redefiniowali swoje relacje z lokalnymi instytucjami władzy i autorytetu, w tym z duchowieństwem parafialnym, władzami miejskimi i rodziną.