Przekraczając linię: Rasowe przemijanie w dwudziestowiecznej literaturze i kulturze Stanów Zjednoczonych

Opinie czytelników

Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 3 głosach.

Oryginalny tytuł:

Crossing the Line: Racial Passing in Twentieth-Century U.S. Literature and Culture

Zawartość książki:

Jak słynnie prorokował W. E. B. DuBois w The Souls of Black Folk, fikcja linii koloru była pilną kwestią w definiowaniu pewnego dwudziestowiecznego "porządku" rasowego w Stanach Zjednoczonych. Jednak sama arbitralność tej linii daje również możliwość rasowego "przechodzenia", praktyki, dzięki której podmioty przywłaszczają sobie warunki dyskursu rasowego. Gayle Wald twierdzi, że aby podważyć autorytet rasy, musimy zrozumieć, w jaki sposób rasa definiuje tożsamość, a jednocześnie jej nie reprezentuje. W ten sposób wykorzystuje kulturowe narracje o przemijaniu, aby oświetlić zarówno sprzeczności rasy, jak i wykorzystanie tych sprzeczności do różnych potrzeb, interesów i pragnień.

Wald rozpoczyna swoją lekturę dwudziestowiecznych narracji o przemijaniu od analizy dzieł afroamerykańskich pisarzy Jamesa Weldona Johnsona, Jessie Fauset i Nelli Larsen, pokazując, w jaki sposób wykorzystują oni "przemijającą fabułę" do zbadania negocjacji tożsamości, sprawczości i wolności w kontekście ograniczonych wyborów swoich bohaterów. Następnie analizuje autobiografię Really the Blues z 1946 roku, która szczegółowo opisuje przemianę Miltona Mesirowa, syna rosyjsko-żydowskich imigrantów z klasy średniej, w Mezza Mezirowa, muzyka jazzowego i samozwańczego "dobrowolnego Murzyna". Przechodząc do filmów Pinky and.

W książce Lost Boundaries, która wyobraża sobie obywatelstwo Afroamerykanów w ramach klasowych protokołów rasy i płci, analizuje skomplikowaną reprezentację rasowego przemijania w mediach wizualnych. Jej badanie świadectw "po przejściu" w powojennych magazynach afroamerykańskich, które starały się wspierać czarny konsumpcjonizm, jednocześnie konstruując "pozytywne" obrazy czarnych osiągnięć i zamożności w latach powojennych, koncentruje się na zaniedbanych tekstach w archiwach czarnej kultury popularnej. Wreszcie, po przyjrzeniu się liberalnym sprzecznościom autoetnografii Johna Howarda Griffina z 1961 roku Black Like Me, Wald kończy epilogiem, w którym rozważa ideę przemijania w kontekście niedawnego dyskursu "ślepoty na kolor".

Przeprowadzona przez Wald analiza moralnego, politycznego i teoretycznego wymiaru przemijania na tle rasowym sprawia, że Crossing the Line jest ważną lekturą, gdy zbliżamy się do XXI wieku. Jej wciągająca i dynamiczna książka będzie szczególnie interesująca dla badaczy amerykanistyki, afroamerykanistyki, kulturoznawstwa i krytyki literackiej.