Ocena:

Książka „Damn the Valley” autorstwa Williama Yeske to szczera i emocjonalna opowieść o doświadczeniach żołnierza podczas misji w Afganistanie, z licznymi recenzjami chwalącymi jej żywą fabułę, szczerą narrację i znaczenie dla zrozumienia poświęceń personelu wojskowego. Czytelnicy doceniają mieszankę humoru i smutku, a także nacisk na koleżeństwo i realia walki.
Zalety:⬤ Żywe i wciągające opowiadanie historii, które zanurza czytelnika w atmosferze pola bitwy.
⬤ Szczery i otrzeźwiający portret doświadczeń i poświęceń żołnierza.
⬤ Równoważy ciężkie tematy z chwilami humoru i koleżeństwa.
⬤ Oferuje perspektywę, która jest często pomijana w dyskusjach o wojnie.
⬤ Wiele recenzji podkreśla jej znaczenie jako lektury obowiązkowej dla tych, którzy chcą zrozumieć realia służby wojskowej.
⬤ Zauważono pewne błędy gramatyczne i ortograficzne, które pogorszyły wrażenia z lektury dla kilku recenzentów.
⬤ Kilku czytelników stwierdziło, że niektóre sekcje są emocjonalnie ciężkie, co czasami utrudniało czytanie.
(na podstawie 43 opinii czytelników)
Damn the Valley: 1st Platoon, Bravo Company, 2/508 Pir, 82nd Airborne in the Arghandab River Valley Afghanistan
Relacja z pierwszej ręki z perspektywy niższego rangą żołnierza kompanii Bravo, 2-508 PIR, 82. powietrznodesantowej, podczas operacji „Trwała wolność” w latach 2009-2010.
„CHOLERA DOLINIE” była frazą regularnie wypowiadaną przez ludzi, którzy spędzili jakąkolwiek ilość czasu w dolinie rzeki Arghandab podczas misji 2 Fury w Afganistanie w latach 2009-2010. Dolina ta pochłonęła ciała żołnierzy Aleksandra Wielkiego, Imperium Brytyjskiego, a ostatnio także armii rosyjskiej. Operowanie w dolinie było niczym, czego żołnierze nie mogliby sobie wyobrazić, nazywali to „maszynką do mięsa”.
Była to misja, o której media nie mówiły, a rząd nie przyznał się do niej. Trzech żołnierzy zginęło, kilkunastu odniosło obrażenia, które zmieniły ich życie, a połowa żołnierzy otrzymała Purpurowe Serca - niewiele współczesnych misji ma wskaźnik 52% ofiar śmiertelnych. W pewnym momencie cały oddział protetyczny w Walter Reed był pełen ludzi, którzy patrolowali ten śmiertelnie niebezpieczny obszar świata.
Od czasu ich powrotu, wielu z tych, którzy przeżyli, z trudem radziło sobie w życiu, a jednostka została uznana za „nadzwyczajnie zagrożoną” przez Departament Spraw Weteranów. Nikt, kto znalazł się w tym regionie, nie wyszedł z tego bez szwanku. Ta książka dzieli się perspektywą mężczyzn, którzy byli na miejscu podczas tego rozmieszczenia w sezonie walk w 2010 roku.