Generational Curses in the Pentateuch: An American and Maasai Intercultural Analysis
Chociaż dane demograficzne światowego chrześcijaństwa wskazują na przesunięcie populacji na Globalne Południe, zwłaszcza w Afryce Subsaharyjskiej, przeważająca część badań biblijnych jest nadal zdominowana przez zachodnich uczonych, którzy dążą do odpowiedzi na pytania kontekstowe, na które wpływa światopogląd zorientowany na oświecenie. Niestety, powstające metodologie stosowane w celu zasypania tej przepaści często nadal marginalizują rdzenne głosy. W przeciwieństwie do tego, badania Beth E. Elness-Hanson rzucają wyzwanie biblistom, aby zaangażowali się w silniejsze metody dialogu z globalnymi głosami, a także zachęcają uczonych z krajów większościowych do dzielenia się swoimi perspektywami z Zachodem.
Podstawowe pytanie Elness-Hanson brzmi: jak lepiej zrozumieć "przekleństwa pokoleniowe" w Pięcioksięgu? Wyrażenie "przenoszenie nieprawości ojców na dzieci do trzeciego i czwartego pokolenia" pojawia się w Pięcioksięgu cztery razy: Wj 20:4-6; Wj 34:6-7; Num 14:18; i Pwt 5:8-10. Podczas gdy przekleństwa pokoleniowe pozostają powszechne w światopoglądzie Masajów w Afryce Wschodniej, światopogląd pod wpływem Oświecenia umniejsza przekleństwa jako zjawisko. Jednak pełniejsze zrozumienie rozwija się, gdy słuchamy i uczymy się od siebie nawzajem.
Badania te rozwijają ramy teoretyczne z "fuzji horyzontów" Hansa-Georga Gadamera i stosują je poprzez antropologiczny protokół Ellen Herda "badania partycypacyjnego". Wynikający z tego dialog z teologami Masajów w Tanzanii buduje mosty porozumienia między kulturami. Przeprowadzona przez Elness-Hanson międzykulturowa analiza amerykańskich i masajskich interpretacji tekstów Pięcioksięgu dotyczących przekleństw pokoleniowych pokazuje, że dialog międzykulturowy zwiększa zrozumienie, które w przeciwnym razie jest ograniczone przez jeden światopogląd.
