Przekazane: Afroamerykańskie historie żałobne, wspomnienie

Opinie czytelników

Książka otrzymała mieszane recenzje, z których wiele chwaliło jej emocjonalną głębię, historyczne spostrzeżenia i pomoc w radzeniu sobie ze stratą. Jednak niektórzy czytelnicy uznali ją za ostrzejszą niż oczekiwano i wyrazili rozczarowanie skupieniem się na niektórych tematach, a nie na innych.

Wnikliwe i emocjonalne narracje, dobrze zbadane informacje historyczne, pomocne w radzeniu sobie z żałobą, wciągający styl pisania i silne skupienie się na społeczności.

Ostrzejsza niż niektórzy oczekiwali, stronniczość polityczna w niektórych częściach, niektórzy uważali, że nie obejmuje ona odpowiednio wyzwań branży opieki nad umierającymi, a także pojawiły się obawy dotyczące skupienia się na niektórych tragicznych wydarzeniach bez uznania wszystkich zaangażowanych ofiar.

(na podstawie 13 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Passed on: African American Mourning Stories, a Memorial

Zawartość książki:

Passed On to portret śmierci i umierania w dwudziestowiecznej Ameryce Afrykańskiej. Poprzez przejmującą refleksję i dokładne zbadanie mitów, rytuałów, ekonomii i polityki afroamerykańskich praktyk żałobnych i pogrzebowych, Karla FC Holloway odkrywa, że sposoby umierania są tak samo częścią czarnej tożsamości, jak sposoby życia. Z wdziękiem przeplatając wywiady, badania archiwalne i analizy literatury, filmu i muzyki, Holloway pokazuje, jak podatność Afroamerykanów na przedwczesną śmierć jest nierozerwalnie związana z tym, jak czarna kultura reprezentuje siebie i jest reprezentowana.

Skupiając się na branży "opieki nad śmiercią" - czarnych domach pogrzebowych i przedsiębiorcach pogrzebowych, historii zawodu i jego praktykach - Holloway bada wszystkie aspekty branży pogrzebowej, od lekarzy, kapelanów szpitalnych i administratorów hospicjów, przez sprzedawców środków balsamujących, producentów trumien i przedsiębiorców pogrzebowych, po pogrążonych w żałobie krewnych. Używa narracji, fotografii i obrazów, aby przywołać bolesną historię linczów, białej wściekłości i zamieszek, błędów medycznych i zaniedbań, egzekucji i przemocy sąsiedzkiej. Specjalistyczne trumny sprzedawane Afroamerykanom, oficjalne zdjęcia pochówku niemowląt i historie z łoża śmierci odsłaniają spojrzenie na cmentarze i miejsca pochówku w Ameryce Afrykańskiej, wraz z rytuałami pogrzebowymi i ceremoniami pogrzebowymi.

Ujawniając zarówno nieoczekiwany humor, jak i przewidywaną tragedię, Holloway opowiada historię doświadczeń czarnych ludzi w zawodzie pogrzebowym i jego klienteli. Niechętnie dzieli się również historią swojego syna i sposobem, w jaki jego śmierć przeniosła jej badania ze strony na stronę.

W zakończeniu, które nawiązuje do kazania wygłoszonego przez Maurice'a O. Wallace'a na pogrzebie syna autorki, Bema, Holloway stara się upamiętnić - poprzez obserwację, ceremonię i wezwanie innych do pamięci i świętowania.