Przejście 228

Opinie czytelników

Zbiór poezji Sandry Marchetti porusza tematy związane ze sportem, w szczególności baseballem, jednocześnie zagłębiając się w głębsze aspekty życia, takie jak wiara, rodzina i odkupienie. Wiersze trafiają zarówno do zwykłych czytelników poezji, jak i oddanych fanów gry.

Zbiór jest przystępny, ale umiejętnie napisany, przemawiając do czytelników z różnych środowisk. Wywołuje nostalgię i emocjonalne więzi, szczególnie u fanów baseballu, zwłaszcza kibiców Cubs. Liryczna i rytmiczna jakość wierszy poprawia wrażenia z lektury. Wielu czytelników doceniło głębsze tematy wykraczające poza baseball, takie jak relacje i rozwój osobisty.

Niektórzy czytelnicy mogą uznać, że wiersze rezonują głównie z tymi, którzy mają szczególne zamiłowanie do baseballu lub Cubs, potencjalnie ograniczając ich atrakcyjność dla szerszej publiczności. Chociaż głębia emocjonalna jest godna podziwu, skupienie się na baseballu może nie zaangażować każdego miłośnika poezji.

(na podstawie 11 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Aisle 228

Zawartość książki:

Aisle 228 to książka z wierszami o Chicago Cubs i słuchaniu baseballu w radiu. Prelegentka opowiada również o uczestnictwie w meczach ze swoim ojcem. Książka podkreśla kamienie milowe w baseballu w ciągu ostatnich 70 lat i kończy się zwycięstwem Cubs 2016 World Series.

„Sandra Marchetti wie, że baseball, podobnie jak życie, to walka przerywana zwycięstwami, ale kończąca się porażką. To świetna książka wierszem.”

~John Thorn, oficjalny historyk Major League Baseball

„Sandra Marchetti pisze jak poetka, która zna strefę uderzenia. Był czas, kiedy bycie fanem Chicago Cub było innym sposobem na romansowanie z bluesem. Rozczarowanie przewyższało tylko oddanie grze. Uwielbiam wiersze, w których Marchetti łapie piłkę ze swoim ojcem. Podoba mi się, że w całej książce gra radio. Aisle 228 unika statyczności banału. Wiersze są nowe i gładkie jak piłka gotowa do potarcia przez miotacza. Sandra Marchetti pisze z wnętrza boiska, tego świętego miejsca. Niech jej wiersze poprowadzą cię od nawy do ołtarza”.

~E. Ethelbert Miller, autor książki „How I Found Love Behind the Catcher's Mask”.

„Piękna medytacja na temat wzlotów i upadków tej ukochanej gry - zarówno złamanego serca, jak i uniesienia, którego dostarcza, oraz tego, jak doskonale szumi w tle naszego życia. Aisle 228 oferuje niemal religijne doświadczenie znalezienia swojego miejsca na pierwsze boisko, modlitwę wypowiedzianą przed opuszczeniem przez piłkę kopca i pęknięciem nietoperza, magię i magiczne myślenie, które pozwala nam wierzyć, że (w końcu) nadeszła kolej naszej drużyny. Ta kolekcja pięknie przywołuje nasze głębokie oddanie baseballowi - niezależnie od tego, komu kibicujemy - wyjaśniając, dlaczego wciąż wracamy na trybuny i wstajemy na nogi, by kibicować”.

~Stacey May Fowles, autorka książki Baseball Life Advice

... Wiersze zawarte w „Aisle 228” podnoszą rangę baseballu i oddania autora dla Chicago Cubs, angażując się w stratę, nadzieję, miłość i więź. Mając oko i ucho do obrazów i dźwięków, Marchetti sięga do serca „rozrywki Ameryki”, do choreografii baseballu, rodziny i poezji. Wiersze stają się modlitwami, a kto nie modlił się za swoją drużynę.... Wyznam tutaj moją baseballową spowiedź: Wychowałem się w kraju Red Sox i ożeniłem się z pierwszą kuzynką Tony'ego Conigliaro. Jestem dobrze zaznajomiony z rozczarowaniem; jestem też najmniej zainteresowany sportem z całej mojej rodziny. A jednak te wiersze mnie porwały. „Inning Ending Twin Killing” Marchettiego oddaje hołd mojemu ulubionemu wierszowi »Poem« Elizabeth Bishop. W ody do Pata Hughesa, spikera radiowego Chicago Cubs, Marchetti zastanawia się nad powiązaniami między sportem a spikerką, podobnie jak Bishop robi to z małym obrazkiem w swoim wierszu. „Co za rzecz / to słuchać / jak opisujesz / uziemienie w / podwójnej grze....”.

Kiedy myślę o baseballu, myślę o wszystkich dźwiękach: „uderzeniu” piłki baseballowej o drewno, muzyce organowej, spikerach, wszystkich tych przekleństwach! Marchetti, mistrzyni poezji, wplata dźwięk w całą tę książkę, nie tylko poprzez formę poetycką i metrum, ale także poprzez nacisk na dźwięki i ich przenoszenie.... Poezja jako część baseballu - lub poetyka baseballu - służy również jako sposób na przekazanie straty. Sport staje się odręczny i upiorny.... Wiele z tych wierszy ma charakter elegijny, tak jakby osoba mówiąca próbowała dotrzeć do dawnych połączeń, podobnie jak dostrajając pokrętło radia. Baseball jest połączeniem z ojcem autorki i jej rodowodem.... Wiersze o stracie są zakorzenione w miejscu, w majestacie boiska do piłki nożnej. „1060 W. Addison” jest opisany jako »Little haunt, this/was the first heart/break we knew«. „To tak, jakby potrzeba mówcy do utrzymania rzeczy w miejscu była sposobem na nadzieję.... Baseball to rzecz, która powraca „wiosną/po wiośnie”. „Jest to nadzieja generowana przez zbiorową miłość i słuchanie. „Mój ojciec uważa, że sygnał można znaleźć wszędzie” - pisze Marchetti w »Listening for Bob Uecker«. „Jest w tym pewność, nie tylko w poecie, ale i w słuchaczu.