Przeformułowanie japonizmu: Kobiety i rynek sztuki azjatyckiej w XIX-wiecznej Francji, 1853-1914

Opinie czytelników

Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 2 głosach.

Oryginalny tytuł:

Reframing Japonisme: Women and the Asian Art Market in Nineteenth-Century France, 1853-1914

Zawartość książki:

Japonizm, czyli dziewiętnastowieczna fascynacja sztuką japońską, od początku XXI wieku doczekał się ogromnego dorobku naukowego, jednak w większości pomija on kobiety, które nabywały przedmioty z Dalekiego Wschodu i sprzedawały je klientom lub wystawiały w swoich domach, zanim przekazały je w spadku muzeom. Historie sprzedawczyń, kolekcjonerek i artystek rzadko pojawiają się we wspomnieniach osób związanych z ruchem japonistycznym.

Niniejszy tom wydobywa na światło dzienne ważne kulturowo, ale w dużej mierze zapomniane działania kobiet, takich jak Clémence d'Ennery (1823-98), która zaczęła zbierać japońskie i chińskie chimery w latach czterdziestych XIX wieku, zbudowała i udekorowała dla nich dom w latach siedemdziesiątych XIX wieku, a w 1893 roku zapisała państwu „Musée d'Ennery” jako bezpłatne muzeum publiczne. Przyjaciółka braci Goncourt i 50-letnia patronka paryskich dealerów sztuki azjatyckiej, zmagania d'Ennery o uznanie jako kolekcjonerki i kuratorki służą jako soczewka, przez którą można przyjrzeć się praktykom kolekcjonerskim i wystawienniczym innych kobiet jej czasów.

Podróżujący do Japonii, tacy jak Duchesse de Persigny, Isabella Stewart Gardner i Laure Durand-Fardel, wrócili z pamiątkami, którymi dzielili się z przyjaciółmi i rodziną. Gospodynie salonów, w tym Juliette Adam, Louise Cahen d'Anvers, Princesse Mathilde i Marguerite Charpentier, zapewniały miejsca do dyskusji i badania japońskich obiektów sztuki, podobnie jak znani handlarze dziełami sztuki Madame Desoye, Madame Malinet, Madame Hatty i Madame Langweil. Pisarki, aktorki i artystki - Judith Gautier, Thérèse Bentzon, Sarah Bernhardt i Mary Cassatt, by wymienić tylko kilka z nich - czerpały inspirację z japońskich materiałów w obiegu, aby tworzyć własne unikalne dzieła sztuki.

W dużej mierze nieobecne w historii japonizmu, te kobiety - i wiele innych - aktywnie kolekcjonowały japońską sztukę, współpracowały z domami aukcyjnymi i handlarzami dzieł sztuki oraz tworzyły kolekcje, które obecnie znajdują się w sercu muzeów, takich jak Luwr, Musée Guimet, Musée Cernuschi, Musée Unterlinden i Metropolitan Museum of Art.