Emprego em Crise
Ameryka Łacińska i Karaiby (LAC), region znany ze swojej zmienności, doświadczył poważnych trudności gospodarczych i społecznych w wyniku kryzysów - w tym pandemii COVID-19. Kryzysy te odbiły się na karierach, wzroście płac i produktywności.
Zatrudnienie w kryzysie: Droga do lepszych miejsc pracy w Ameryce Łacińskiej po pandemii COVID-19 dostarcza nowych dowodów na wpływ kryzysów na pracowników i firmy w regionie oraz sugeruje kilka rozwiązań politycznych, które mogą wzmocnić długoterminowy wzrost gospodarczy sprzyjający włączeniu społecznemu. Raport zawiera trzy kluczowe wnioski. Po pierwsze, kryzysy prowadzą do trwałej utraty zatrudnienia i przyspieszają zmiany strukturalne odchodzące od sektora formalnego.
Zmiana ta zachodzi bardziej poprzez ograniczenie tworzenia formalnych miejsc pracy niż poprzez likwidację miejsc pracy. Po drugie, niektórzy pracownicy wychodzą z kryzysów, podczas gdy inni zostają przez nie trwale okaleczeni. Nisko wykwalifikowani pracownicy mogą cierpieć z powodu niższych zarobków spowodowanych kryzysem nawet przez dekadę, podczas gdy wysoko wykwalifikowani pracownicy szybko odzyskują równowagę, pogłębiając wysoki poziom nierówności w regionie Ameryki Łacińskiej i Karaibów.
Pracownicy formalni ponoszą mniejsze straty w zatrudnieniu i wynagrodzeniach w miejscowościach o wyższym wskaźniku nieformalności. Zmniejszony przepływ miejsc pracy spowodowany kryzysem obniża dobrobyt, ale pracownicy w miejscowościach o większych możliwościach zatrudnienia, zarówno formalnych, jak i nieformalnych, odbijają się lepiej. Po trzecie, efekty oczyszczające kryzysów mogą zwiększyć efektywność i produktywność, ale są one tłumione przez mniej konkurencyjną strukturę rynku w regionie Ameryki Łacińskiej i Karaibów.
Zamiast stawać się bardziej zwinnymi i produktywnymi podczas spowolnienia gospodarczego, chronione sektory i firmy zyskują udział w rynku i wypierają inne, zatrzymując cenne zasoby. W niniejszym raporcie zaproponowano trzyczęściowy zestaw polityk mających na celu poprawę reakcji regionu LAC na kryzysy: - stworzenie bardziej stabilnego środowiska makroekonomicznego w celu złagodzenia skutków kryzysów, w tym automatycznych stabilizatorów, takich jak ubezpieczenie na wypadek bezrobocia i krótkoterminowe programy kompensacyjne; - zwiększenie zdolności ochrony socjalnej i programów pracy do reagowania na kryzysy i połączenie tych programów w systemy, które uzupełniają wsparcie dochodu o pomoc w ponownym zatrudnieniu i możliwości przekwalifikowania; oraz - zajęcie się kwestiami strukturalnymi, w tym brakiem konkurencji na rynku produktowym i przestrzennym wymiarem słabego dostosowania rynku pracy - program "dobre miejsca pracy i dobre firmy +".