Opinie czytelników
Podsumowanie:Książka została wysoko oceniona za wciągający styl pisania, dogłębność badań i osobisty związek z mutacjami genów i testami genetycznymi. Czytelnicy doceniają szczere narracje i spostrzeżenia zawarte w książce, co czyni ją cennym źródłem informacji dla osób dotkniętych lub zainteresowanych kwestiami genetycznymi.
Zalety:⬤ Dobrze napisana i wciągająca narracja
⬤ intrygujące postacie
⬤ zapewnia głęboki wgląd w zespół Lyncha i testy genetyczne
⬤ czytelnicy uważają ją za pouczającą i poruszającą
⬤ skłania do osobistej refleksji i nauki.
Wady:Niektórzy czytelnicy odczuwali smutek po dowiedzeniu się o śmierci dr Lyncha po ukończeniu książki.
(na podstawie 5 opinii czytelników)
Oryginalny tytuł:
Before My Time: A Memoir of Love and Fate
Zawartość książki:
KRAJOWY BESTSELLER
laureat nagrody ROBBIE ROBERTSON DARTMOUTH BOOK AWARD i EVELYN RICHARDSON NON-FICTION AWARD
Wcześniej opublikowana jako Córka rodziny G.
Splatając ze sobą wzruszające sceny z historii swojej rodziny i własnego życia, intymny i urzekający pamiętnik Ami McKay pokazuje, co to znaczy żyć w pełni, nawet jeśli wiesz, że twoje życie może zostać skrócone.
W 1895 roku prapraprababka Ami McKay, krawcowa Pauline Gross, zwierzyła się profesorowi medycyny, że spodziewa się młodej śmierci, jak wielu członków jej rodziny przed nią. Z jej pomocą lekarz rozpoczął badania rodzinne, które ostatecznie doprowadziły do zidentyfikowania mutacji genetycznej znanej obecnie jako zespół Lyncha, która predysponuje jej nosicieli do kilku rodzajów raka. W 2001 roku Ami była jedną z pierwszych osób, które zostały przebadane pod kątem tego zespołu. A teraz napisała porywającą historię o tym, jak ona, podobnie jak jej matka przed nią, nauczyła się żyć z radością, nadzieją i odważnym głodem życia w obliczu niepewnej przyszłości.
Ami pisze o swoim dzieciństwie: "Słuchałam, jak kobiety w mojej rodzinie opowiadały historie z przeszłości... siedząc przy kuchennym stole z moją matką, czasem śmiejąc się do łez, czasem szlochając z żalu. Mówiły o krewnych, którzy żyli przed moim urodzeniem - ludziach, którzy pochodzili z niczego, którzy stawili czoła wielkim trudnościom, którzy umarli zbyt młodo. Kobiety w tych opowieściach stawiały czoła śmierci, opiekowały się chorymi i rozmawiały z losem. Rozpowszechniały prawdę poprzez opowieści, nawet jeśli inni nie chcieli jej słuchać. W ten sposób nauczyłam się, że opowieści mają moc - nadawania sensu światu, wyrażania marzeń, pielęgnowania nadziei i wypędzania strachu".
