Przeciwko nowej polityce tożsamości: Jak lewicowe dogmaty dotyczące rasy i równości szkodzą liberalnej demokracji - i ożywiają chrześcijański nacjonalizm

Opinie czytelników

Książka przedstawia dobrze zbadany argument broniący praw jednostki przed polityką tożsamości grupowej, w szczególności krytykując koncepcję systemowego rasizmu i polityki opartej na równości. Zawiera dogłębną analizę rasowej przepaści majątkowej i kończy się dyskusją na temat postrzeganego zagrożenia ze strony chrześcijańskiego nacjonalizmu, którą niektórzy czytelnicy uznali za mniej wciągającą.

⬤ Dobrze zbadane i wyważone
⬤ silna obrona praw jednostki
⬤ dogłębna analiza systemowego rasizmu
⬤ wnikliwa krytyka polityki tożsamości i zapotrzebowania na równość
⬤ wciągający styl pisania.

Rozdział poświęcony chrześcijańskiemu nacjonalizmowi można uznać za najmniej interesujący; niektóre argumenty mogą nie wydawać się nowe dla niektórych czytelników.

(na podstawie 2 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Against the New Politics of Identity: How the Left's Dogmas on Race and Equity Harm Liberal Democracy--And Invigorate Christian Nationalism

Zawartość książki:

W znacznej części Zachodu zachodzi daleko idąca transformacja kulturowa, która zagraża fundamentom demokracji. Jednostki nie są już oceniane na podstawie ich czynów, działań i zachowań, ale są raczej definiowane przez ich rasę, pochodzenie etniczne i orientację seksualną. Transformacja ta, napędzana w dużej mierze przez lewicę polityczną, doprowadziła do hurtowego podziału jednostek na klasy uciskanych i uciskających. Tam, gdzie kiedyś lewica organizowała się wokół liberalnych zasad, aby zapewnić wszystkim grupom równe miejsce przy przysłowiowym stole, dziś większość lewicy domaga się nie tylko, aby osoby sklasyfikowane jako uciskane otrzymały pierwszeństwo, ale także, aby osoby sklasyfikowane jako uciskające zostały całkowicie wykluczone ze stołu. Organy rządowe, korporacje, uniwersytety i media głównego nurtu regularnie poddają się tym nieliberalnym poleceniom i wyraźnie faworyzują pewne grupy tożsamości nad innymi w imię "sojuszu", "antyrasizmu" lub "sprawiedliwości". Jak argumentuje filozof Ronald A. Lindsay w książce Against the New Politics of Identity, ta radykalna zmiana kulturowa, dzięki której wszystkie polityki i praktyki muszą być postrzegane przez pryzmat tożsamości, opiera się na trzech dogmatycznych założeniach: ci, którzy są rzekomo uciskani lub marginalizowani, mają szczególną wiedzę opartą na ich "żywym doświadczeniu".

Rasizm jest zakorzeniony we wszystkich zachodnich prawach, regulacjach, politykach i instytucjach.

A sprawiedliwość, rozumiana jako eliminacja wszelkich nierówności grupowych we wszystkich dziedzinach życia, musi mieć pierwszeństwo przed wszystkimi innymi kryteriami, takimi jak indywidualne zasługi, osiągnięcia i potrzeby. Lindsay pokazuje, że te założenia opierają się na szeregu błędów i ostrzega, że nacisk na politykę tożsamości na lewicy w przewidywalny sposób wywołuje równoległą reakcję prawicy, w tym własną wersję polityki tożsamości w postaci chrześcijańskiego nacjonalizmu. Jak wyjaśnia, symbiotyczna relacja, która ukształtowała się między tymi dwoma biegunami politycznymi, może stanowić jeszcze głębsze zagrożenie dla wartości oświeceniowych i zachodniej demokracji. Jeśli mamy zachować liberalną demokrację, w której prawa jednostek są szanowane, konkluduje, dogmaty polityki tożsamości muszą zostać zakwestionowane i obalone. Against the New Politics of Identity oferuje pryncypialną ścieżkę do tego celu.