Przeciwko małżeństwu: Egalitarna obrona państwa wolnego od małżeństwa

Opinie czytelników

Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 10 głosach.

Oryginalny tytuł:

Against Marriage: An Egalitarian Defence of the Marriage-Free State

Zawartość książki:

Against Marriage argumentuje, że małżeństwo narusza zarówno równość, jak i wolność i nie powinno być uznawane przez państwo. Clare Chambers pokazuje, w jaki sposób feministyczne i liberalne zasady wymagają stworzenia państwa wolnego od małżeństwa: takiego, w którym prywatne małżeństwa, zarówno religijne, jak i świeckie, nie miałyby statusu prawnego.

Część pierwsza przedstawia argumenty przeciwko małżeństwu. Chambers bada krytykę małżeństwa, która rozwinęła się w ramach teorii feministycznej i liberalnej. Feministki od dawna argumentowały, że małżeństwo uznawane przez państwo stanowi naruszenie równości. Chambers popiera feministyczny pogląd i argumentuje, w przeciwieństwie do ostatnich egalitarnych ruchów pro-małżeńskich, że małżeństwa osób tej samej płci nie wystarczą, aby uczynić małżeństwo równym. Egalitarny argument przeciwko małżeństwu jest najbardziej fundamentalnym argumentem Against Marriage. Ale Chambers argumentuje również, że małżeństwo uznawane przez państwo narusza wolność, w tym polityczną liberalną wersję wolności, która opiera się na neutralności między koncepcjami dobra.

Część druga przedstawia argumenty na rzecz państwa wolnego od małżeństwa. Chambers krytykuje niedawne argumenty, zgodnie z którymi tradycyjne małżeństwo powinno zostać zastąpione albo zreformowaną wersją małżeństwa, taką jak partnerstwo cywilne, albo czysto umownym modelem regulacji relacji. Następnie przedstawia nowy model prawnej regulacji relacji osobistych. Zamiast regulować status, państwo powinno regulować relacje zgodnie z praktykami, które obejmują. Zamiast regulować relacje całościowo, zakładając, że praktyki związane z relacjami są połączone w jedną znaczącą relację, państwo wolne od małżeństwa reguluje praktyki fragmentarycznie. Państwo wolne od małżeństwa stosuje zatem fragmentaryczne regulacje oparte na praktykach. Może ono regulować prywatne małżeństwa, w tym małżeństwa religijne, w celu ochrony równości. Nie jest jednak zainteresowane definiowaniem ani ochroną znaczenia małżeństwa.