Przebudzenie popiołów: Intelektualna historia rewolucji haitańskiej

Opinie czytelników

Książka „Przebudzenie popiołów” oferuje potężną eksplorację rewolucji haitańskiej i podróży w kierunku niepodległości i wolności od niewolnictwa. Została dobrze przyjęta za wnikliwe badania i trafność.

Książka jest fascynującą i niezbędną lekturą dla osób zainteresowanych historią niewolnictwa i wolności. Zapewnia dogłębną analizę rewolucji haitańskiej i podkreśla znaczący wkład czarnoskórych Haitańczyków. Badania autora są chwalone za ich głębię i świeże perspektywy.

W recenzjach nie wspomniano wyraźnie o żadnych większych wadach, chociaż szerszy zakres opinii mógłby zapewnić szerszy pogląd.

(na podstawie 3 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Awakening the Ashes: An Intellectual History of the Haitian Revolution

Zawartość książki:

Rewolucja haitańska była potężnym ciosem wymierzonym w kolonializm i niewolnictwo, a jej myśliciele i bojownicy przecierali szlaki ku powszechnej wolności, wprowadzając antykolonialne, antyniewolnicze i antyrasistowskie ideały do współczesnej gramatyki politycznej. Jako pierwsze państwo w obu Amerykach, które na stałe zniosło niewolnictwo, zdelegalizowało uprzedzenia dotyczące koloru skóry i zakazało kolonializmu, Haitańczycy ustanowili swój naród we wrogim świecie atlantyckim.

Niewolnictwo było wszechobecne w pozostałych Amerykach i innych krajach, a imperia wielokrotnie atakowały suwerenność Haiti. Jednak haitańscy pisarze i politycy z powodzeniem bronili swojej niepodległości, jednocześnie zapuszczając ideologiczne korzenie egalitarnej państwowości. W Przebudzeniu popiołów Marlene L.

Daut umiejscawia znanych i mniej znanych haitańskich rewolucjonistów, pamflecistów i myślicieli politycznych z XVIII i XIX wieku w globalnej historii idei, pokazując, w jaki sposób ich systemy wiedzy i interpretacji zajęły centralne miejsce w Wieku Rewolucji. Podczas gdy współczesne rozumienie wolności i równości jest często wiązane z francuską Deklaracją Praw Człowieka lub amerykańską Deklaracją Niepodległości, Daut argumentuje, że bardziej bezpośrednim odniesieniem powinno być to, co nazywa zasadą z 1804 r., że żadna istota ludzka nie powinna być nigdy więcej kolonizowana ani zniewolona, ideą głoszoną przez Haitańczyków, którzy wbrew wszelkim przeciwnościom obalili francuskie imperium.