Piercing the Structure of Tradition: Flute Performance, Continuity, and Freedom in the Music of Noh Drama
Jak brzmi wolność w kontekście tradycyjnego japońskiego teatru? Gdzie jest miejsce na innowacje i gdzie można je umiejscowić w sztywnym instrumentarium dramatu Noh? W Piercing the Structure of Tradition Mariko Anno analizuje grę na flecie jako przestrzeń do badania relacji między tradycją a innowacją. Ta pierwsza anglojęzyczna monografia śledzi charakterystykę fletu Noh (nohkan), jego muzyki i metod transmisji oraz rozważa potencjał rozwoju instrumentu we współczesnym świecie.
Anno analizuje strukturę muzyczną i wzorce melodyczne nohkan w pięciu tradycyjnych sztukach noh i ocenia stopień, w jakim Issō. Szkolni gracze nohkan utrzymują do dziś ciągłość swoich tradycji muzycznych w trzech współczesnych sztukach noh pod wpływem Yeatsa.
Jej etnograficzne podejście opiera się na wywiadach z wykonawcami i studiach przypadków, a także na jej osobistej refleksji jako wykonawcy nohkan i ucznia pod okiem mistrzów noh. Argumentuje, że tradycje stylu muzycznego i użycia pozostają wpływowe w kształtowaniu współczesnej kompozycji i praktyki wykonawczej Noh, a istniejącą swobodę w ramach ustalonych wzorców można zrozumieć poprzez solidne podstawy w tradycji Noh.