Przebijając Lewiatana - Boże pokonanie zła w Księdze Hioba

Opinie czytelników

Książka „Piercing Leviathan” autorstwa Erica Ortlunda oferuje dogłębną i wnikliwą analizę Księgi Hioba, koncentrując się w szczególności na przemówieniach Boga i reakcjach Hioba. Recenzenci doceniają głębię zrozumienia i jasność Ortlunda w poruszaniu złożonych tematów, takich jak cierpienie i boska sprawiedliwość. Chociaż wielu uważa książkę za rygorystyczną akademicko, a jednocześnie przystępną, niektórzy krytycy wspominają, że może ona nie w pełni odpowiedzieć na wszystkie pytania dotyczące cierpienia i zła.

⬤ Oferuje głębokie zrozumienie Księgi Hioba i skutecznie bada kluczowe tematy, takie jak cierpienie i boska sprawiedliwość.
⬤ Napisana w przystępny sposób, dzięki czemu jest przydatna dla czytelników bez znajomości języka hebrajskiego.
⬤ Uczciwie podchodzi do alternatywnych interpretacji.
⬤ Zawiera odpowiednie przypisy i bogatą bibliografię do dalszych badań.
⬤ Zapewnia odświeżającą perspektywę, którą wielu uznało za podnoszącą na duchu i stymulującą intelektualnie.

⬤ Niektórzy czytelnicy uważają, że nie wszystkie pytania dotyczące cierpienia i zła zostały zadowalająco wyjaśnione.
⬤ Akademicki charakter komentarza może być postrzegany jako gęsty lub zbyt szczegółowy dla tych, którzy szukają prostej lektury.
⬤ Pewne interpretacje postaci takich jak Elihu czy bestie Behemot i Lewiatan są przedmiotem dyskusji, przez co niektóre interpretacje są nieprzekonujące dla krytyków.

(na podstawie 9 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Piercing Leviathan - God's Defeat Of Evil In The Book Of Job

Zawartość książki:

„... ręka jego przebiła uciekającego węża” (Job 26:13 ESV)

Jeden z najtrudniejszych fragmentów starotestamentowej Księgi Hioba pojawia się w drugiej mowie Pana (rozdziały 40-41). Bohaterowie i czytelnik długo czekali, aż Pan przemówi - tylko po to, by otrzymać to, co tradycyjnie interpretuje się jako długi opis hipopotama i krokodyla (Behemota i Lewiatana).

Stawka jest bardzo wysoka. Czy Bóg ma rację, zarządzając światem w sposób, który pozwala na tak straszne cierpienie jednego z jego najbardziej lojalnych sług? Czy Hiob ma rację, ufając Bogu w obliczu krytyki? Współczesnemu czytelnikowi trudno jest uniknąć poczucia frustrującego anty-konkluzji, gdy książka się kończy.

Eric Ortlund argumentuje, że Behemot i Lewiatan są lepiej rozumiane jako symbole kosmicznego chaosu i zła. Nadprzyrodzona interpretacja lepiej pasuje egzegetycznie do księgi Hioba i jej oryginalnego kontekstu. Pomaga nam również docenić satysfakcjonujący punkt kulminacyjny książki: opisując Behemota i Lewiatana, Bóg bezpośrednio angażuje się w skargę Hioba na boską sprawiedliwość, sugerując, że rozumie zło w swoim stworzeniu lepiej niż Hiob, że ma nad nim kontrolę i pewnego dnia je zniszczy.