Przebaczenie i pojednanie w następstwie nadużyć

Opinie czytelników

Książka oferuje zniuansowane spojrzenie na przebaczenie i pojednanie, szczególnie w sytuacjach przemocy, kwestionując uproszczone, dogmatyczne poglądy często prezentowane w naukach kościelnych. Służy jako niezbędne źródło informacji dla osób pomagających jednostkom w trudnych doświadczeniach.

Podkreśla zrównoważone podejście do przebaczenia i pojednania, odnosi się do złożoności krzywdzących relacji i jest postrzegana jako istotne źródło informacji dla osób pomagających innym. Wielu czytelników uważa ją za lekturę obowiązkową dla każdego, kto głosi kazania na pokrewne tematy.

W recenzjach nie wspomniano o żadnych konkretnych wadach, ale może to sugerować, że odnosi się ona do niedociągnięć w obecnych naukach kościelnych.

(na podstawie 3 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Forgiveness and Reconciliation in the Aftermath of Abuse

Zawartość książki:

Podczas gdy przebaczenie i pojednanie są centralnymi tematami w głoszeniu ewangelii przez Kościół, powierzchowne ich rozumienie, które oddziela je od sprawiedliwości i pokuty, ma poważne konsekwencje dla chrześcijańskiej posługi wobec ofiar i sprawców nadużyć, a także dla świadectwa Kościoła wobec szerszego społeczeństwa.

Ten teologiczny i duszpasterski materiał odnosi się do konkretnych wyzwań stojących przed Kościołem, który stara się mówić zgodnie z prawdą w następstwie nadużyć, a także dostarcza materiałów pomocnych parafiom i diecezjom, które stają w obliczu złożonych realiów takich kwestii. Bada kluczowe pytania:

- Co rozumiemy przez "nadużycie"?

- Czym wyróżnia się nadużycie jako forma grzechu?

- Czy w kościołach jest miejsce na pokutę?

- Jak kościół powinien mówić o przebaczeniu i przebaczaniu?

- Czy kościół pełni posługę pojednania w następstwie nadużyć?

Zaprojektowany jako uzupełnienie obszernych wytycznych Kościoła Anglii dotyczących praktyk ochronnych, niniejszy materiał zawiera wskazówki dla wszystkich, którzy głoszą, nauczają i sprawują posługę duszpasterską w Kościele Anglii. Został on zatwierdzony i zalecony do studiowania przez Izbę Biskupów.