Provincial Cilicia and the Archaeology of Temple Conversion
Jest to studium chrystianizacji środowiska zbudowanego: fizycznej manifestacji przejścia od pogaństwa do chrześcijaństwa na greckim Wschodzie.
Rdzeń pracy obejmuje archeologiczną eksplorację konwersji świątyń pod względem mechaniki strukturalnej, logistyki, chronologii i implikacji społeczno-politycznych. Autor dokonuje ponownej oceny losów świątyń - ich dekonsekracji, zniszczenia, konserwacji, porzucenia i ponownego wykorzystania - uzupełniając i kwestionując zapis historyczny poprzez odniesienie do bogactwa dostępnych dowodów archeologicznych.
Szczegółowe rozdziały dotyczące mechaniki i chronologii poszczególnych form scenariusza konwersji ilustrują pojawienie się architektonicznego słownictwa konwersji świątyń od połowy V wieku. Aby ocenić wpływ zmian na poziomie lokalnym, te podstawowe kwestie zostały omówione poprzez archeologię prowincjonalnej Cylicji. Archeologiczne, historyczne i epigraficzne dowody z ponad 250 struktur, w których wykryto wpływ wcześniej istniejącej świątyni, zostały włączone do bardzo szczegółowej bazy danych, zapewniając platformę do zarządzania informacjami i analizy trendów w losach świątyń.
Wykraczając poza subiektywne narracje zawarte w pierwotnych źródłach historycznych, niniejsze badanie pokazuje, że dowody archeologiczne mogą zapewnić nam głębsze zrozumienie złożoności i zmienności konwersji świątyń, jaka miała miejsce w poszczególnych kontekstach miejskich. Umożliwiło to sformułowanie bardziej spójnego obrazu jej znaczenia i sytuacji w kulturowej i fizycznej transformacji późnoantycznego miasta.