Prowadzi mnie do domu, ten zakrzywiony tor

Opinie czytelników

Książka jest bardzo chwaloną kolekcją esejów na temat kultowych muzyków, znaną z wnikliwej i zabawnej krytyki muzycznej. Niektórzy czytelnicy uznali teksty za wzbogacające i docenili sugestie dotyczące dalszego słuchania, podczas gdy inni skrytykowali jakość swoich kopii lub uznali książkę za pretensjonalną.

Wnikliwe i zabawne pisanie, wzbogaca doświadczenie czytelnika w muzyce, zawiera przydatną bibliografię sugerowanych odsłuchów, dobrze napisaną i przemyślaną prozę, obejmuje różnorodną gamę artystów i zachęca do dalszego odkrywania muzyki.

Niektóre otrzymane egzemplarze były w złym stanie, niektóre artykuły są postrzegane jako nieco nieoryginalne lub słabo poinformowane, kilku czytelników postrzega pisanie jako pretensjonalne, a nie wszystkie eseje rezonują w równym stopniu ze wszystkimi czytelnikami.

(na podstawie 14 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

It Gets Me Home, This Curving Track

Zawartość książki:

Kiedy wszystko inne zawodzi, kiedy nasz kompas jest zepsuty, jest jedna rzecz, na której niektórzy z nas polegają: muzyka naprawdę może dać nam poczucie czegoś w rodzaju domu.

W książce It Gets Me Home, This Curving Track legendarny krytyk muzyczny Ian Penman sięga do zapomnianego momentu w historii muzyki, kiedy zderzyły się kultury i narodził się pewien rodzaj międzypokoleniowej i „międzykolorowej” świadomości. Jego bohaterami są Modsi, James Brown, Charlie Parker, Frank Sinatra, Elvis Presley, John Fahey, Steely Dan i Prince - czarnoskórzy artyści, którzy byli innowatorami, i biali muzycy, którzy kopiowali ich dla głównego nurtu.

Pierwsza od dwudziestu lat książka Iana Penmana, napisana „prozą, która szybuje, drży i obraca się na ryzykownych metaforach, niskich kalamburach i wysokich punktach odniesienia” (Brian Dillon, frieze), jest powodem do świętowania.