Protestant Resistance in Counterreformation Austria
Protestancki opór w kontrreformacyjnej Austrii analizuje austriackich protestantów, którzy aktywnie opierali się habsburskiej kontrreformacji na początku XVII wieku.
Podczas gdy kilku zdeterminowanych protestantów wcześnie zdecydowało, że tylko środki militarne mogą zwalczyć rosnącą presję na dostosowanie się, wielu innych nie doszło do tego wniosku, dopóki nie zostali zmuszeni do wygnania. Ponieważ punkt kulminacyjny ich aktywizmu zbiegł się ze szwedzką interwencją w wojnie trzydziestoletniej, badanie analizuje również współczesną politykę szwedzką i wynikające z niej wzajemne relacje austriacko-szwedzkie.
W ten sposób historia państwa i religii we wczesnonowożytnej monarchii habsburskiej ewoluuje w doskonały przykład histoire crois e, historycznych doświadczeń i tradycji, które wykraczają poza granice polityczne. Książka nie tylko bada sam konflikt historyczny, ale także wykorzystuje go jako studium przypadku dotyczące wspomnień społecznych. Austriackie budowanie narodu, które niepewnie rozpoczęło się w okresie międzywojennym, ale zostało w pełni wdrożone po przywróceniu austriackiej państwowości w 1945 r., było zakotwiczone w konserwatywnej tradycji ideologicznej z silnymi sympatiami dla dziedzictwa Habsburgów.
Ta ideologiczna perspektywa wpłynęła również na ocenę okresu konfesyjnego. Współczesna reprezentacja wczesnonowożytnych konfliktów ujawnia selektywność pamięci historycznej.
