
Protesting Poverty: Protestants, Social Ethics, and the Poor in Brazil
W czasach, gdy latynoamerykański protestantyzm staje się coraz większą siłą, z którą należy się liczyć w sferze publicznej i przyciąga coraz większe zainteresowanie naukowców, książka ta przyczynia się do zrozumienia społeczno-politycznego znaczenia obecności protestantów w brazylijskiej historii i społeczeństwie. Raimundo Barreto argumentuje, że postępowe chrześcijaństwo ewangelickie, gałąź brazylijskiego chrześcijaństwa, która łączy charyzmatyczną duchowość i postępowe działania społeczno-polityczne, oferuje cenne źródła chrześcijańskiej etyki społecznej we współczesnej Brazylii.
Opierając się na typologii zaproponowanej przez José Mígueza Bonino w jego Twarzach latynoamerykańskiego protestantyzmu (1993), który badał latynoamerykańskie pole protestanckie poprzez analogię podstawowych „twarzy”, Protestując przeciwko ubóstwu bada trzy protestanckie twarze - ekumeniczną, ewangelicką i zielonoświątkową - w kontekście brazylijskim, a także ich reakcje na rzeczywistość cierpienia, niesprawiedliwości i ucisku. Wspólnym wątkiem argumentacji jest poszukiwanie brazylijskiej protestanckiej etyki społecznej, progresywnej chrześcijańskiej praxis społeczno-politycznej w kluczu protestanckim. Duchowość, która łączy kluczowe elementy tych trzech odpowiedzi etycznych, leży u podstaw etyki teologicznej zdolnej do promowania istotnej transformacji społecznej, która ma wpływ zarówno na jednostkę, jak i na całe społeczeństwo.
Analiza trzech konkretnych protestanckich odpowiedzi na trudną sytuację ubogich jest zatem przedstawiona jako mapa w kierunku chrześcijańskiej etyki społecznej, która może skutecznie odpowiedzieć na wymagania sprawiedliwości. Barreto przyjmuje podejście indukcyjne, które stara się wyciągnąć wnioski z tych konkretnych brazylijskich „twarzy” protestanckich, aby rozwinąć to, co Orlando Espin nazwał „uniwersalnie istotnymi twierdzeniami o prawdzie”. W czasach, gdy relacje ekumeniczne są przenoszone i wymyślane na nowo, aby sprostać konfliktom i wymaganiom nowej ery, to studium społeczno-historyczne wskazuje na nowe możliwości ekumeniczne.