Please Take Photographs
Wiersze Sindiwe Magony spiskują razem z nią.
Nawet lata po ich napisaniu wciąż wydają się ciepłe z jej ust i to właśnie ta pozostałość po tym, jak je opowiada, przyciąga cię do ich pewności siebie. Od leniwej niewinności wierszy o jej wiosce, po wstrząsające obrazy Afryki w stanie wojny, Magona prowadzi cię do swojego kręgu przy ognisku, gdzie archetypy migoczą jak cienie na twarzy, która widziała i była.
Please, Take Photographs jest wyzywająca i czuła, przerażająca i swojska, jednocześnie lekceważąca, szczera i piękna.
