Opinie czytelników
Podsumowanie:Książka „Please Pay Attention Please” zapewnia głęboki wgląd w sztukę Bruce'a Naumana poprzez serię wywiadów, omawiających jego użycie języka i filozofii. Podczas gdy niektóre aspekty są urzekające, szczególnie dla entuzjastów Naumana, esej wprowadzający jest krytykowany za zbyt pretensjonalny i rozwlekły.
Zalety:⬤ Oferuje wspaniały wgląd w sztukę Bruce'a Naumana i jego relacje z językiem
⬤ wywiady są nieocenione i zapewniają głębię dla osób zainteresowanych jego twórczością
⬤ uważany za niezbędny dla fanów Naumana.
Wady:Esej wprowadzający jest postrzegany jako pretensjonalny i niepotrzebnie złożony; wywiady mogą zawierać zbędne informacje i nie ujawniają w pełni zawiłości praktyki Naumana.
(na podstawie 3 opinii czytelników)
Oryginalny tytuł:
Pay Attention Please: Bruce Nauman's Words: Writings and Interviews
Zawartość książki:
Najobszerniejszy jak dotąd zbiór pism artysty Bruce'a Naumana oraz wszystkie jego najważniejsze wywiady z lat 1965-2001.
Od lat 60. artysta Bruce Nauman rozwinął bardzo złożoną i pluralistyczną twórczość, od dyskretnych rzeźb, performansów, filmów, wideo i prac tekstowych po rozbudowane wieloczęściowe instalacje zawierające dźwięk, nagrania wideo i monitory oraz struktury architektoniczne. Twórczość Naumana jest często interpretowana w kategoriach ruchów i mediów, w tym performansu, postminimalizmu, procesu i sztuki konceptualnej, podkreślając tym samym jej pozorny eklektyzm. Jednak często pomija się fakt, że u podstaw tych pozornie odmiennych tendencji artystycznych leżą ciągłości konceptualne, z których jedną jest badanie natury języka.
W przeciwieństwie do wielu współczesnych mu artystów, Nauman powstrzymał się od udziału w krytycznym dyskursie otaczającym jego własną twórczość. W trakcie swojej kariery udzielił stosunkowo niewielu wywiadów i miał niewiele wspólnego z prasą artystyczną lub krytycznym establishmentem. W rzeczywistości przyznał Janet Kraynak i The MIT Press niemal całkowitą autonomię w przygotowaniu tego tomu. Jednak w przeciwieństwie do reputacji Naumana jako milczka, od początku jego kariery włączenie języka było centralną cechą jego sztuki. Punktem wyjścia tego zbioru jest pozorny paradoks artysty o tak niewielu słowach, który tworzy sztukę o tak wielu słowach.
Please Pay Attention Please zawiera wszystkie najważniejsze wywiady Naumana z lat 1965-2001, a także obszerny zbiór jego pism, w tym instrukcje i teksty propozycji, dialogi transkrybowane z prac audio-wideo oraz teksty prozatorskie napisane specjalnie dla rzeźb-instalacji. W stosownych przypadkach tekstom towarzyszą ilustracje dzieł sztuki, dla których zostały skomponowane. W eseju krytycznym, który służy jako wstęp do książki, redaktor bada sztukę Naumana w odniesieniu do zwrotu lingwistycznego w praktykach artystycznych lat sześćdziesiątych - rozumienia języka poprzez akt mowy - i jego spuścizny w sztuce współczesnej.
